Gençlik ve teknoloji

[raven]

bart kardeşim
Kırk a merdiven dayadım.Düşünüyorum da teknolojinin daha az olduğu dönemlerde başka şeylere daha çok vakit ayırabiliyorduk.Her şeyin kendine göre bir tadı vardı..Şimdi ki zaman çok farklı biz haftada bir gün ''uçan kaz'' başlasın diye pazar gününü iple çekerdik.İki tahtayı birleştirir tabanca yapar kovboyculuk oynardık.Yada rulmanlardan gıcır gıcır ses çıkaran arabalar.Şanslı olanlarımızın atarisi olurdu.Cedric, simpsons yada south park yoktu.Voltran seyrederek büyüdük.

Şimdi toplum tam bir tüketim çılgınlığı içerisinde.Akıllı telefonlar,tabletler,oyun konsolları ve tabiki internet.Çocukların ve gençlerin her şeyi var ama mutlu değiller.Hiç bir şeyi beğenmiyorlar, çabuk bıkıyorlar.Marka tutkusu, cool görünme çabaları her şeyin önüne geçmiş.Toplumsal olaylardan bihaberler.Apolitize olmuşlar. Dünya yansa bir bağ otları yanmaz.Çok kırılganlar her an duygusal patlama yaşama sınırındalar.Uyuşturucu,sigara,hap vb gibi kötü alışkanlıkları saymıyorum bile

Aslında bu sorunlar iceberg in görünen tarafı.Toplumda büyük bir manevi çöküş var.Bu çöküş doğal olarak ilk başta çocuklarımızı ve gençlerimizi etkiliyor.Çocuk lise sona gelmiş Cumhuriyet hangi yıl kurulmuş onu bile bilmiyor.Yada gusül abdestinin nasıl alınacağını.

yani diyeceğim canım kardeşim sonuna kadar haklısın.Ama işin ne yapabiliriz kısmı benim içinde büyük bir soru işareti.

Toplumsal bir dirilişe ihtiyacımız var gibi geliyor.Tepeden tırnağa ülkede ki her hanede.Bunun için illa büyük musibetler yaşamamız gerekmiyordur herhalde.Umarım gençliğimizi kaybetmemek, bu travmadan kurtarabilmek için bir yol buluruz.Her ne kadar bu temenni de bulunsamda tünelin ucunda maalesef ışık görünmüyor.

[merdem]

teknigin ilerlemesi, her bir yenilige sahip olmak ve buna ragmen memnun olmamak demekki genclerimiz baska birseyler ariyorlar farkinda olmadan, iclerinde bir eksiklik var Raven Kardesim.

Sayet bu eksiklik Allah bilinci ile doldurulacak olursa dünyalari tamamen degisecek, az ile huzurlu olmayi ögrenecekler. Bizler anne baba olarak belki kücükken cocuklarimiza imkanlarimizin yetismedigi yerlerde herseyin elde edilemiyecegini ögrettik, fakat bu ögretim zamanla yok oldu. Maddi durumu müsait olan da olmayanda birbirleriyle yarislara cikti.

Zararin neresinden dönülürse fayda vardir. Yavas yavas da olsa azimli olmaliyiz, Peygamberimizin tevlig vazifesini sabirla üstlenmeliyiz. En güzel bir sekilde, tatli davranislarla, en kolay izah yollariyla genclerimizi aydinliga ulastirmaliyiz.

Mal ve mülkün, saltanatin yegane sahibi Allah'i bir öcü gibi degil, affetmesi bol olan, insanlari severek yaratan, bizleri hep koruyan gözeten sonsuz Rahmet sahibi olarak tanitalim.

En önemlisi mal biriktirmek, marka alis-verislerinde yarrisci olmamalarini, devamli olarak ; bu dünyadan göc edildiginde neyin önemi oldugunu, Allah katinda gecerli olanlari tekrar ve tekrar izah etmeliyiz.

Egoistligin kötülügünü ve zararlarini izah etmeliyiz.Tüm insanligi sevmelerini saglamaliyiz.

Aklini kullanan genclerimiz elbette kavrayacaklar anlatilanlari. Filimlerden, sarkilardan, oyunlardan aldiklari zevki ayni sekilde Ayetlerde bulacaklar. Benliklerini taniyacaklar. Dünyada var olmanin nedenini kavrayacaklar.

Ben torunumdan basliyorum vazifemi yerine getirmeye. Annesi Alman, anne ve babasi ayrildilar. Haftanin bir kac günü babasinin yaninda kaliyor. Bismillahirrahmanirrahim ile basladi, gerisi elbette gelecek. Daha yasi cok kücük, ama egitilmeye uygun oldugundan ben bir isik görüyorum onun icin. Genclerimizi egitmemiz zor olabilir, ama en kücüklerinde sansimiz oldukca fazla.

Selam ve dua ile.

[bartsimpson]

raven Nickli Üyeden Alıntı

bart kardeşim
Kırk a merdiven dayadım.Düşünüyorum da teknolojinin daha az olduğu dönemlerde başka şeylere daha çok vakit ayırabiliyorduk.Her şeyin kendine göre bir tadı vardı..Şimdi ki zaman çok farklı biz haftada bir gün ''uçan kaz'' başlasın diye pazar gününü iple çekerdik.İki tahtayı birleştirir tabanca yapar kovboyculuk oynardık.Yada rulmanlardan gıcır gıcır ses çıkaran arabalar.Şanslı olanlarımızın atarisi olurdu.Cedric, simpsons yada south park yoktu.Voltran seyrederek büyüdük.

Şimdi toplum tam bir tüketim çılgınlığı içerisinde.Akıllı telefonlar,tabletler,oyun konsolları ve tabiki internet.Çocukların ve gençlerin her şeyi var ama mutlu değiller.Hiç bir şeyi beğenmiyorlar, çabuk bıkıyorlar.Marka tutkusu, cool görünme çabaları her şeyin önüne geçmiş.Toplumsal olaylardan bihaberler.Apolitize olmuşlar. Dünya yansa bir bağ otları yanmaz.Çok kırılganlar her an duygusal patlama yaşama sınırındalar.Uyuşturucu,sigara,hap vb gibi kötü alışkanlıkları saymıyorum bile

Aslında bu sorunlar iceberg in görünen tarafı.Toplumda büyük bir manevi çöküş var.Bu çöküş doğal olarak ilk başta çocuklarımızı ve gençlerimizi etkiliyor.Çocuk lise sona gelmiş Cumhuriyet hangi yıl kurulmuş onu bile bilmiyor.Yada gusül abdestinin nasıl alınacağını.

yani diyeceğim canım kardeşim sonuna kadar haklısın.Ama işin ne yapabiliriz kısmı benim içinde büyük bir soru işareti.

Toplumsal bir dirilişe ihtiyacımız var gibi geliyor.Tepeden tırnağa ülkede ki her hanede.Bunun için illa büyük musibetler yaşamamız gerekmiyordur herhalde.Umarım gençliğimizi kaybetmemek, bu travmadan kurtarabilmek için bir yol buluruz.Her ne kadar bu temenni de bulunsamda tünelin ucunda maalesef ışık görünmüyor.

Bende senin gibi düşünüyordum ama sevgili Galip'in bana bir nasihati oldu sorduğum soruya o zamandan beri ne yapacağımı çok iyi biliyorum.

http://www.hanifler.com/showthread.php?t=2846 (son yazısı)

yaşar nuri'nin bir lafı çok hoşuma gitmiştir. "bu dünyada halen bebek doğumları oluyor ve yeni yaşamlar hayata merhaba diyorsa Allah bizden hala umudunu kesmemiş demektir."