düşündüklerim...

[berru]

İlkokul üçüncü sınıfmıydı tam hatırlamıyorum.
Evimizin duvarında arapça besmele ve karınca duası diğer bir duvarda ayetel kürsi yazıyordu .Çoçukluk bu ya yazılar çok güzeldi..Arapça yazı hoşuma gitti.Duvardaki yazıya bakarak aynı şekilde deneyerek bir kağıta yazmaya çalıştım sanki hırstı merakmı giderecek kimse yokmuydu da uğraştım ..
Sonunda en güzeli yazmıştım.Sevinerek gösterdim ,babamın çok hoşuna gitti gururla ; ''Duvardaki duaları takdığımızdan beri bereket eksilmedi evimizden bizi belalardan korudu ''deyince aval aval inceledim yazdıklarımı .Yazmış olduğum deneme kağıtlarını itina ile sakladım birden ..
Ailemde; Allah adı ya ailevi sorunlarda kullandıkları yeminlerde, (Allah canımı alsın ,Allah biliyor, Allah dedirtdirdi ,ya işte Alah böyle yapar..vb
Bir başka anılmada üç aylar tesbihi idi annem pencerenin önüne oturur sürekli zikir çekerdi hani sayısıda belli olan zikirler.Zikir çekerken arada bir komşu kızını dikizlerdi hangi oglanla aşna vişne arada tevbe yarabbim beni günaha sokuyorlar gibisinden sözler.
Bir gün yemek masasına serilmiş gazete küpürü dikkatimi çekti .Adam cinnet geçirdi karısını bebeğini öldürdü.. diyordu.Resimde evdeki kan görüntüleri üzeri örtülmiş cesetler .Resimi daha dikkatli incelediğimde buzdolabı örtüsüne iğneyle tutturulmuş Ayetel kürsi vardı.Bu beni cinayetten daha fazla şaşırtmış olmalıki
çoçukluğun verdiği heyecanla duvardaki dualara inancım sönmüştü.
Hani koruyacaktı hiç bir cevap alamıştım..Şimdi düşünüyorumda Düşünmek ,şüpheyi,sorgulamak o yaşlarda tam oluşmasada gerçeğin farkına varıp adını koyamamak ne üzücü ,malum gelenekçi hocaların kendi türedikleri rivayetler atalar dinine bağlılık kagıt parçasını kutsama olayında görülmektedir. kuranda anlamlandırdığımız kıssalar bu yukarıda anlattığıma birer örnekt birer cevaptı

Ve onlara: “Allah’ın indirdiğine uyun” dendiği vakit, “Aksine biz, atalarımızı neyin üzerinde bulduysak ona uyarız.” dediler. Ataları bir şeye akıl erdirmez ve doğru yolu bulmaz idiyseler de mi? (Bakara/170)


52- 54. ayetlerindeki “Hani o [İbrahim], babasına ve kavmine: ‘Israrla kendisine tapınıp durduğunuz heykeller nedir?’ demişti. Onlar: ‘Biz atalarımızı bunlara tapanlar olarak bulduk’ dediler. O [İbrahim]: ‘Ant olsun ki sizler ve atalarınız apaçık bir sapıklık içindesiniz’ dedi”

Allah'a kulluk ,kayıtsız şartsız teslimiyet ,O,ndan korkmak O'na sığınmak, O'ndan beklemek ,O'nu sevmek,infak gibi sayabileceğimiz tüm kavramları anlamak istediğimiz gibi anlamışız .
Ben çoçuklarıma,cevreme kuran'dan öğüt veriyorum.

[merdem]

Sorma Berru Kardesim, her birimiz ne umutlarla neler yazip neler beklemisizdir zamaninda, anlatmaya kalksak ya yerlere yatarak gülenimiz olur ya da hüngür hüngür aglayanlarimiz.

Sacmaliklarin neresinden dönersek o yanimiza kar kaliyor. Anlayana ne mutlu, kavrayana ne mutlu, Rabbine kavusmayi arzulayana ne mutlu.

Anlamadigim bir sey var, bizlere bu hurafeleri yutturanlar acaba ne yapacaklar hesap günü. Bu da Allah katindandir diye gökdelenlerde mi yer alacaklar yoksa dipdelenlerde mi? Tabiiki secim hakki kendilerine verilirse.

Insanciklari saptiranlar saptirilanlardan daha fazlami cezalandirilacaklar yoksa bu hurafelere inananlar inandiklarindan/arastirmadiklarindan dolayi mi cezalandirilacaklar.

Hani Allah zamaninda yapilan her tevbeyi kabul eder diyoruz, bir de madalyanin öbür yüzü var, yaydigi hurafelerden sonra tevbe edenler var olmasina vardir /olmustur da, ortada kalan hurafelere halen inananlara nasil duyuracaklardir /duyurmuslardir itiraf ve tevbelerini? Gelmis gecmis gelecek zamani kapliyor hurafelerimiz, harikanlarin depremlerin su baskinlarinin yanginlarin sonu gelecek neredeyse ne meret seymis atalar dinimiz sonu gelip tükenmiyor. Koskoca Roma imparatorlugu tükendi, dinazorlar tükendi bizim rezilliklerin sonu gelmiyor. Dünya böylesine olay yasamamistir yartildigindan bu yana. Tas devri buz devri geldi gecti atom caginda bizler halen durdugumuz yerde dönüp duruyoruz.

Insanin tüyleri ürperiyor bu vahset karsisinda.

Rabbim ilmimizi arttirsin, aklimizi dogru yollarda kullanmayi nasip etsin. Ölmüslerimiz hakkinda nasil dualar edecegimi sasiriyorum. Acaba diyorum sirk icinde mi öldüler, ettigim dualar hakmidir. Ibrahim Peygamberin babasi adina yaptigi dualarin kabul olunmayacagini bildigi ve vazgectigi gibi bir bilgimiz de yok ki ne yapalim.

Müsrik, münafik, müslim, ehl-i kitap derken... esasinda kimsenin kimseye camur atacak hali de kalmadi.

Allah sonumuzu hayr etsin. Güzel bir paylasimin olmus Kardesim, üzerinde düdüne düsüne bir hal oldum. Keske tüm dünya kardeslerimiz bu cesit yazilari okuyabilseler ve uyanabilseler uykularindan.

Allah sirk kosmanin haricindeki günahlari isterse affeder, ama ortak kosulmasini asla. Halbuki ne kadar kolay Rabbimizin rizasini kazanmak.

Selam ve dua ile.