Kuran'da ruhun tanımı: Adem, melek, cin, iblis, şeytan

[ozkanates]

Dost1 kardeşim, önce vaktine ve aktardığın değerli bilgilere teşekkür ederim. Paylaşımlarının devam etmesini dilerim.

dost1 Nickli Üyeden Alıntı

Selamun aleyküm. Değerli ozkanates Kardeşim,
Adem, bir topluluk adı değil bilgilendirilmiş insanın adıdır...

Kavramlarının bir listesini çıkardım:

Ruh = Bilgi
Ruh üfleme = Kısmi bilgi verme
Adem = Kısmen bilgilendirilmiş insan
İnsan = Bilgilendirilmemiş/cahil insan
İblis = Düşünme yetisi
Melek = Tabiat güçleri

Anladığım kadarıyla bu kavramlara verilen anlamlar... bir kelimenin yerine diğeri konduğunda, Kuran boyunca düzgün anlamların oluşması mantığına dayanıyor. Benim düşünceme göre bu, tüm tekamül kademelerinde yapılan uygulama. Hepimiz, kendi kadememizin kelimelerini Kuran boyunca koyuyor ve anlamların tutarlı olduğunu görüyoruz. Bu, Kuran'ın şekilsiz olmasından değil; her tekamül kademesindeki insana aynı anda hitap ve rehberlik etmesinin gereği.

Benim benimsediğim metodoji, bir Kuran kavramını, ancak Kuran içindeki bir tanımdan üretmek. "Bir Allah sözünü tanımlamaya muktedir olanın, sadece yine Allah sözü olabileceği" düşüncesine istinaden.

Sana sorum, verdiğin kavramları verdiğin anlamlara bağlayan/atayan ayetler var mı.

dost1 Nickli Üyeden Alıntı

A'raf;11:"Ve hiç kuşkusuz Biz, sizi oluşturduk, sonra sizi biçimlendirdik, sonra da evrendeki güçlere, “Âdem'e/bilgilenmiş, vahiy almış insana boyun eğip teslim olun” dedik; İblis/düşünce yetisi hariç onlar hemen boyun eğip teslim oldular; o, boyun eğip teslim olanlardan olmadı."

Sözü edilen olayları yaşamış olanlar insanoğlunun ilk ataları olmasına rağmen, âyette onlar için ikinci çoğul zamiri olan “siz” ifadesi kullanılmıştır. Rabbimiz Kur’ân'ın muhataplarına sanki insanlığın ilk döneminde yaşamış insanlar onlarmış gibi hitap etmektedir. Bu tarz anlatımlar, olayı canlı tutmak ve anlatılan olayı muhataba yaşatmak maksadıyla kullanılmaktadır. Zaten konu da bir haber şeklinde değil, temsilî bir anlatımla işlenmektedir. Böylelikle muhataplara kendilerini Âdem yerine koyarak olayları canlı bir tiyatro sahnesindeymiş gibi hissetmeleri sağlanmaktadır. Bir şeyi yaşayarak veya yaşarmış gibi hissettirerek öğretmek, etkili bir eğitim metodudur. Bu metodun uygulandığı anlatımlara Kur’ân'da sıkça rastlanır:

Bu söylenenler pek çok yerde doğru, ama burada şu temel prensiple uyuşmadığından geçerli değil: "Kuran, farklı tekamül kademelerine aynı anda hitap edebilmek için, bilgileri farklı kademelerde örter. Ama bu örtme, asla yanlış bilgi verme şeklinde olmaz. Yani her söylenen mutlaka doğrudur. Uygulanan örtmeler ise, bilgide ileri olanlar için, mutlaka başka ayet/ayetler tarafından açıklanıp kaldırılır."

Bu sistemi açıklayan ayet: "Eğer biz bu Kuran’ı bir dağın üzerine indirseydik, her halde sen onu Allah korkusundan huşû ile boynunu bükmüş, çatlayıp yarılmış görürdün. Biz benzetmeleri insanlar için yapıyoruz ki, inceden inceye düşünebilsinler." Hasr 21. Ayetin ilk cümlesi, bir benzetme kullanımı; ikinci cümle ise benzetme tekniğinin tanımını yaparak, benzer örtmeleri kaldırıyor. Başka bir örnek, Allah'ın yüzü, elleri, sohbetleri benzetmelerinin Bakara 115 ile kaldırılması.

O halde Araf 11 'deki "siz" ya mutlak doğrudur ya da yapılmış bir örtmedir. Eğer örtme ise başka bir ayet tarafından kaldırılması gerekir. Böylece yukarıdaki "Adem = bilgi verilmiş insan tanımını yapan bir ayet var mı" soruma geri dönmüş oluyorum.

Benim görüşümde, "Andolsun ki sizi yarattık, sonra sizi biçimlendirdik, sonra da meleklere "Âdem'e secde edin" dedik" ayetindeki "siz", (başka bir ayet tarafından kaldırılmadığı sürece) bir örtü değil mutlak doğru ve "insanın yaratılmasına tekil Adem ve tekil Havva örtmesi"ni kaldırmakta, yaratılışı evrime bağlamakta.

Ki zaten bu kısımda hemfikiriz. Anladığım kadarıyla bu hemfikir oluştan, sadece, "Adem = Bilgilendirilmiş insan" tanımından uzaklaşmamak adına ayrılıyorsunuz.


Cevabım devam edecek.