Iki numaralı mahkeme

[Hasan Akçay]

AYDEMiR’iN KIYAĞI

Nerdeyse öğlen oldu,
tam olarak 10:00.
Alayın yemekhanesine götürdüler bizi.

Bize meydan dayağı atanlar, üstüne bir de kahvaltı verirler mi?

Muhafız Alayı komutanı olduğunu sonradan öğrendiğim
bir kurmay albay geldi.
Merhamet dilenen ifadelerle bakıyor çocuklar.

"Arkadaşlar!" dedi. "Bu işin olduğuna çok üzüldüm…"

Birkaç gün önce okulunuzda sizinle yemek yemiştim.
Alay komutanınız Fahri Bey’e sordum sizi nasıllar diye. Sizi övdü bana,
iyiler dedi.

Şimdi noldu?!

Arkadaşlar! Aydemir’in sizi nasıl kandırdığını gayet iyi biliyorum.
Okulun komutanı Aydemir’ken
harbiyelide poz bin beş yüzdü. Orduevinde çay partileri, balolar tertip ederlerdi.
Kızla karıyla kandırdı sizi. Sizi, zayıf yanlarınızdan, iyi yakalamıştı.

Onun zamanında
harbiyeli üstlerinin yanında püfür püfür sigara içer, elini cebinden çıkarmazdı.
Siz bunu matah sandınız.

Askerlik bu muydu,
komutanlık bu mu!

Komutanlık
alay komutanınız Fahri Bey’in yaptığıydı.

Şimdi okulunuza yollayacağım sizi,
gidin. Güzel güzel derslerinize çalışın.
Büyüklerinize güvenin, inanın.

Büyüklerinize inanın...mış.
O anda hiç birimiz gıkımızı çıkaramadık,
hiçkimsenin bize öyle bir kıyak geçmediğini söyleyemedik
çünkü ne kadar babacan görünürse görünsün
bir eşek sopası da bu albaydan yiyebilirdik.

Eğer Aydemir gerçekten öyle bir kıyak geçtiyse
biz ona yetişemedik.

Nerdeyse görmedik onu, tanımadık.

Aydemir
bizim yalnızca üç ay kadar komutanlığımızı yaptı,
o da kaydıkabak (kayd-ı kabul) dönemimizdi.

Askerî okullarda bunun nasıl bir dönem olduğunu bilen bilir.

O üç ayın ikisi Menteş'te
kampta geçti.
Günde 17 (onyedi) saat talim…

Hazrol, sağa dön, sola dön, yere yat, karşıdaki tepeye sürünerek marş!

Aydemir’i ben sevmedim,
benim gibi bir sürü harbiyeli de sevmedi.
Tanımıyorduk ki sevelim.

Ama bu farketmiyordu.

Önemli olan,
öğretim şubesi müdürü alb Necati Özdemir gibi üstler
darbe esnasındaki tavırlarını bi kurban ile örteceklerdi.

En iyi kurban bizim gibi "astlar"dan olurdu. Bizi seçtiler.
.