Gönül Damlaları

[SARAH]

Bil(M)iyorum
Hangi ruh ikliminde hangi satırlarla avutuyorum bu serseri gönlümü bil(m)iyorum.

Bir uçtan bir uca ruhumun en derin yerinden gelen bu acı da niye ?

Bil(m)iyorum,

En azından bilmeyişlerimin bir nedeninin var olduğunu bil(m)iyorum;

Ya da bildiğimi zannediyorum.



Nedendir bilmem,

Her kafamı, benim olmayan yastıklara koyuşumda

Kurtarıyorum dünyayı,

Dünyamı kurtarabildiğimi bile bilmezken

Ötelerimi düşünüyorum

Ötelerin ötesini belki de

Düşün(m)üyorum düşün(m)üyorum

Başım ağrıyor

Kafam yastığa,

Benim olmayan yastıklara alışıyor.



Ve farkediyorum ki,

Benim olmayan sadece kafamın ağırlığını taşıyan yastık değil.

Ruhumun ağırlığını taşıyorsa eğer bedenim

Bir sebebi vardır diyorum sessizce

Sessiz ve sakince

Bu aralar uyuyorum

Ruhumun en derin yerinden gelen acıyı, dünyayı, öteleri,

Hatırlayamıyorum, kurtaramıyorum, duyamıyorum.

Sana dair ve Sen'den uzak oluşumun hesabını veremiyorum.

Bil(m)iyorum yoksa artık yavaş yavaş ölüyor muyum ?