15. April 2011, 04:20 PM | #31 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Dec 2010
Mesajlar: 418
Tesekkür: 51
95 Mesajina 146 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 24 |
Allah belki bozuk amelleri affeder ama bozuk itikadı af etmez.Neye ve nasıl inandığımızı iyi bilmemiz lazım...
__________________
Ya İslam'la yükselir, Ya inkarla çürürsün.. Bu yol mezarda bitmiyor, gittiğinde görürsün!...(NECİP FAZIL KISAKÜREK) |
15. April 2011, 05:25 PM | #32 | |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Mar 2010
Mesajlar: 1.979
Tesekkür: 1.908
1.298 Mesajina 2.732 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 26 |
Alıntı:
|
|
15. April 2011, 07:42 PM | #33 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Dec 2010
Mesajlar: 418
Tesekkür: 51
95 Mesajina 146 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 24 |
Allah karar vermez emreder hemen yapar yaptırır.Karar vermek demek müzakereden geçer.Allah kimseyle müzakere etmez.Onun vermiş olduğu hüküm aynen gerçekleşir.Tam isabetli iş yapar.Kimseye zerre kadar haksızlık etmez.Yapacağı iş için kimseye danışmaz.O işini çok çok iyi bilir.
__________________
Ya İslam'la yükselir, Ya inkarla çürürsün.. Bu yol mezarda bitmiyor, gittiğinde görürsün!...(NECİP FAZIL KISAKÜREK) |
16. April 2011, 03:33 PM | #34 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Sep 2010
Mesajlar: 764
Tesekkür: 191
507 Mesajina 1.128 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 25 |
mutlaka dinin adamı olmalı... para verilmeli.. fetva istenmeli..yahudiler de fetva için rasule gelince..... yanlaında kitap var baksalar ya demiyor mu
|
4. October 2011, 10:37 PM | #35 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Sep 2011
Mesajlar: 1.458
Tesekkür: 105
574 Mesajina 958 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 25 |
..........sitesinden Sayın Ö. ve Sayın H.'ın ''abdest ayetleri'' hakkındaki görüşlerini önemli bulduğumdan bilgilerinize sunuyorum.
Ö.......:Abdest ayetleri diye tanımlanan bu ayetler gerçek müminlerle alâkalı değildir.İslamı bilmeyen veya kısmi bilgi sahibi olanlarla birlikte münafıklara hitaptır. Genel yaşam olarak ve Allah Resulü'nün tedrisine (derslerine) İslamı-Dini öğrenmeye gelenlerin nasıl bir anlayış ve görüntü içinde olmalarını öğütleyen ayetlerdir. Yani maddi ve manevi pisliklerden arınmış bir şekilde gelmeleri istenmektedir. Ayetler Medeni'dir. Kur'an'ın hiçbir yerinde direkt olarak münafıklara hitap yoktur. Dolayısı ile bu tip ayetlerde hep dolaylı olarak onlara hitap vardır. Münafık ve münafıklık kavramı Kur'an bütünlüğünde ''Medine Dönemi''ne aittir. Bahsi geçen 4-43 ayetindeki sekerat ''sarhoşluk hali'' ise bildiğimiz manadaki 5-90'daki ''hamr'' sarhoşluğu değildir. Bu bizatihi ''kafa karışıklığı''dır, ''şüphe''dir, ''karamsarlık''tır, vs....Hemen ayetin devamında geçen ''vela cenuben'' ifadesi de bu halin tanımıdır. Yani, hariçte olmak, konsantrasyonu sağlayamamak, dışta kalmak vs...dir. Yoksa ''cunubluk hali'' bu toplumun birileri tarafından şöyle veya böyle empoze edilmiş cinsel münasebet sonrasındaki hali filan değildir.Bunu dolaylı yoldan cinselliğe bağlı olarak, cinsel münasebete aşırı istek, şehvet olarak niteleyenler de vardır. İlmihal mealcileri ''cunub'' kavramını cinsel münasebet sonrası fiili hali ifade ettiğini kabul ile meallerine yansıtmışlardır. Oysa bu kavram ''Haric''i, ''dış''ı, ''uzak''ı, ''yan''ı ve ''kenar''ı ifade eder. ''Ey iman edenler! Salata (din dersine) yaklaşmayın sizler sarhoşken(algılamaya kapalı olduğunuz zaman), hatta ne söylediğinizi bilinceye kadar; (ve la cenuben) yani harici olmayarak/dışta kalmayarak/kenarda durmayarak; yıkandıktan/temiz olduktan (sora), illa ki ibret için yola çıkın.....''.4/3 ''Ey iman edenler!Salata(tedrise) gideceğiniz zaman, yıkayın kendinizi ve ihtiyaç duyduğunuz yerlerinizi: başınız ile ayaklarınızın iki aşık kemiğine kadar silin/temizleyin baştan ayağa temiz olun/maddi manevi temiz olun, yani cenupsanız temizlenin/arının (öyle gelin).5/6. Burada çoğunluk ifadeler mecazidir. Zaten Kur'an dilinin büyük kısmı mecazidir. ****************** H.......:El cunub..:1- Uzak olan 2-Boyun eğmeyen, tâbi olmayan, itaatsiz. 3-Yabancı (Kavimden olmayan, uzak komşu) Sekr hali...:Beynin kapalı/kilitli olması, çalışmaması, basiretin kapalı olması....''Sizler sekr halinde salata ( semtine) yaklaşmayın, tâ ki ne'leri dediğinizi fark edesiniz(siz sağda solda, kapalı kapılar ardında pek nâhoş şeyler söylüyorsunuz). Bu münafıklara bir azar ve tehdit olup, salata o hallerinden tamamen arınmadıkça gidiş gelişleri yasaklanıyor. Saygılarımla. Galip Yetkin. |
4. October 2011, 11:12 PM | #36 |
Site Yöneticisi
Üyelik tarihi: Sep 2008
Mesajlar: 3.020
Tesekkür: 3.570
1.083 Mesajina 2.384 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 100000 |
__________________
Halil Ay |
5. October 2011, 01:50 AM | #37 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Sep 2011
Mesajlar: 1.458
Tesekkür: 105
574 Mesajina 958 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 25 |
Sayın dost1-Halil Ay.
İletiniz ve nazik mesajınız için teşekkürler. Hürmetlerimle Galip Yetkin. |
7. November 2011, 05:14 AM | #38 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Oct 2011
Mesajlar: 107
Tesekkür: 791
69 Mesajina 174 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 23 |
FEDAKARADAM ''cünub'' sözcüğünün ''pis'' sözcğüyle aynı anlama geldiğini sanmakta (yazdıklarından bu anlaşılıyor çünkü) bakalım öyle mi??
CÜNÜBLÜK ve CENÂBET Fıkıh ve İlmihal kitaplarında cünüblük “boy abdesti almayı gerektiren durum; büyük abdestsizlik hâli”; cenâbet de, “bu durumda olup da henüz gusletmemiş olan kimse” olarak tanımlanmış ve “Cinsel ilişkide bulunmuş yahut rüyada ihtilâm olmuş veya birine bakmakla ya da dokunmakla kendisinden şehvetle inzal vaki olmuş kimseye cünüb, bu durumuna da cenâbet denir” şeklinde açıklamalar getirilmiştir. Bu tanım ve açıklamalardan hareketle; meni gelmese bile cinsel ilişkiye giren erkek ve kadının cünüb olacakları, erkeğin menisinin gelmesiyle, kadının da oynaşma, bakma, düşünme veya benzeri sebeplerle iğtilâm/ihtilâm olmasıyla cünüb sayılacakları, rüya veya başka bir yolla tatmin sonucu meydana gelen boşalmanın cünüblüğe yol açacağı hükme bağlanmıştır. Bu hükümlerden yola çıkarak da cünübün; mescide girmesi, namaz kılması, namaz kıldırması, oruç tutması, Kur’ân okuması, Kur’ân'a el sürmesi, kendisine Kur’ân okunması, Ka‘be'yi tavaf etmesi haram sayılmıştır. Bu yasaklamaların yanısıra, cünüblüğün kötülüğü hakkında da; “Cünübün bulunduğu yere melek girmez”, “Cünübün bastığı toprakta ot bitmez”, “Yıkanıncaya kadar bastığı toprak, yattığı yatak cünübe lânet eder” gibi tehditler –hem de Peygamberimize isnad edilerek– savrulmuştur. Hâlbuki Kur’ân'da zikredilen cünüblük, yukarıda tanımlanan cünüblük-cenâbetlik değildir. Bize göre bunlar, insanları dinden ve eğitimden uzak tutabilmek için uydurulmuştur ve ne acıdır ki Peygamberimizin adı buna alet edilmiştir. Bu yanlışlık öyle yaygın bir hâle gelmiştir ki, cünüb sözcüğüne, sözlüklerde de –sanki İslâm'dan evvel bu sözcük Arap dilinde yokmuş gibi– yukarıda naklettiğimiz terimsel anlam çerçevesinde karşılıklar verilmiş, dolayısıyla klasik kaynaklarda da aynı minvalde bilgiler yer almıştır: Cünüb lafzının müennesi de yoktur, tesniye ve çoğulu da yoktur. Çünkü bu kelime, buud ve kurb [uzaklık ve yakınlık] kelimesi gibi mastar veznindedir. Bazan bu kelimeyi hafifleterek, cenb derler. Kelimeyi bu şekilde okuyanlar da olmuştur. el-Ferrâ der ki: Kişi cünüb oldu ifadesi, cenâbet'ten gelmektedir. Bir şivede cünüb kelimesinin, tıpkı un ve a’nâk, tunub ve etnab [boyun, boyunlar, çadır kazığı ve kazıklar] gibi çoğul yapıldığı da söylenmiştir. Tekili kasdederek cânib diye bu kelimeyi kullanmak halinde, çoğul için cünnab tabiri kullanılır. Binici ve biniciler için râkib ve rukkâb demek gibi. Kelime asıl itibariyle “uzaklık” demektir. Âdeta cünüb, şehvetle çıkardığı su dolayısıyla namaz halinden uzaklaşmış gibi olduğundan bu ismi alır. Şair der ki: Beni (yanında esir bulunan) kardeşimden uzak tutarak mahrum etme! Çünkü ben, çadırlar ortasında garip kalmış bir kimseyim. Cünüb adam, “yabancı adam” anlamına da kullanılır. Aynı şekilde cenâbet [mücânebet], “erkeğin kadın ile içli-dışlı olması” demektir.[20] SÖZCÜĞÜN ESAS ANLAMI جنب[cenb] sözcüğünün türevlerinden olan جُنُبْ [cünüb] sözcüğü ile ilgili olarak klasik eserlerde şu bilgiler görülmektedir: Cenb sözcüğü ise, “bir şeyin parçası, küçük-büyük bir şeyden koparılan parça” demektir. Canib ve cünüb sözcükleri, “ğarîb” [çok uzak olan] demektir. Cenebe'r-raculü ifadesi, “kişi onu defetti, uzaklaştırdı” demektir. Ezherî şöyle demiştir: “Salât mevzilerine yaklaşması yasaklandığı için ‘cünüb’ denmiştir.” İbn Esîr dedi ki: “Cünüb, ‘cima ve meninin çıkışı ile üzerine yıkanmak vacib olan kişi’; cenâbet, ‘meni’ demektir.”[21] Ancak, Lisân'da zikredilen Ezherî ve İbn Esîr'e ait görüşleri kabul etmek mümkün değildir; zira bu sözcük, Kur’ân'dan evvel de Arap dilinde mevcuttu. Cünüb olarak salât mevzilerine [musallâya; eğitim-öğretim ve sosyal yardım, destek yerlerine] yaklaşılması, Kur’ân ile yasaklanmıştır. CÜNÜBLÜK ve KUR’ÂN Cünüb sözcüğü Kur’ân'da 2 âyette aynen olmak üzere, farklı türevleriyle toplam 33 kez yer alır. Sözcüğün türevlerinin hepsi de “ana maddeden uzak parça” anlamı ekseninde olup, bunların Nisâ/36, 43; Kasas/11 ve Mâide/6 âyetlerindekileri cünüb kalıbında, diğerleri farklı kalıplardadır. Meselâ, farklı kalıplarda olanlardan Zümer/17, Nisâ/31, Şûrâ/37, Necm/53, Nahl/36, Hacc/30, Hucurât/12, Mâide/90 ve İbrâhîm/35 âyetlerindeki sözcükler, Türkçe'ye de aynen Arapça'daki anlamıyla girmiş olan, “uzak durma, kaçınma” anlamındaki “ictinab” formuyla yer almıştır: Ve hani bir zaman İbrâhîm, “Rabbim! Bu şehri güvenli kıl! Beni ve oğullarımı putlara tapmaktan uzak tut!” (İbrâhîm/35) Bu sözcüğün türevlerinden, cânib, ecnebi, cenâb formaları da aynı anlamda Türkçeleşmiş olup, cânib; “yan, kenar”, ecnebi; “yurdundan kopmuş; yabancı” demektir. Cenâb sözcüğü ise “eksikliklerden uzaklaşmış” anlamındadır ki bu sözcük başta Allah için “Cenâb-ı Hakk, Cenâb-ı Allah” diye kullanılmakta, bazen saygın kimselere, “… cenâbları” denmektedir. Özetlersek cünüb sözcüğü kısaca; “uzak olan, kopuk olan” anlamına gelir. Nisâ/43 ve Mâide/6 âyetleri ışığında değerlendirilecek olursa bu sözcüğün; “şehvetin kabarması, nefsin uyanması sebebiyle hayattan kopuk olan, dengesini yitirmiş, sağduyulu davranamayan” demek olduğu anlaşılır. Zira herkesin bildiği gibi, bu hâldeki insan hayattan, dünyadan kopuk olur, sağduyusunu yitirir. Nitekim böyle kişilere halk arasında, “Aklı bilmem neyinde” denir ve insanın bu duruma gelmesine sebep olan fizikî hazların tatmin aracı olan organlar için de “dini-imanı olmaz” tabiri kullanılır.Buradan anlaşılan odur ki cünüblük, “meninin gelmesi ile yıkanma arasındaki hâl” değil, “şehvetin kabarması ile meninin inmesi arasındaki gergin hâl”dir.İşte Rabbimiz, hem Nisâ/43 hem de Mâide/6 âyetlerinde, kişilerin bu gergin hâlde iken salâta çıkmamalarını, yani eğitim-öğretim ve sosyal destek mahallerine gelmemelerini öngörmüştür. Bir başka ifade ile, şehvet kabarması sebebiyle hayattan kopuk olan ve sağduyulu davranamayan insanların bu gibi sosyal faaliyetlere katılmalarını yasaklamış, gergin olanların önce nefislerini söndürmelerini, sonra da yıkanıp toplum huzuruna çıkmalarını emretmiştir. Çünkü sükûnete eren insanın zihninde cünüblük hâlinin yol açtığı dikkat toplama sorunu olmayacak; aksine sakin ve anlayışlı olarak salâtın gereğini yerine getirebilecektir. Zaten sükûnete ererek dinginleşmiş insanın kimseye zararı dokunmayacağından, onun toplumdan uzak tutulmasının da bir anlamı yoktur, lanetlenmeleri anlamsızdır. Konu yeşil tarafından (7. November 2011 Saat 05:16 AM ) değiştirilmiştir. |
Bookmarks |
Etiketler |
abdest, kuran |
|
|