Eren Erdem şiirleri

[Eren Erdem]

Varlık Sevdası

Bu Dünya’nın yükü ile, yüklenenler dir ne garip,
Varlık davasıyla yanan, bekleyenlerdir ne garip,
Ben ki geçmişim varımdan, Bunu gören der ki: GARİP!
Var gör yüz sene gezeni, çıyanlı toprağa gider

Selam edersin kişiye, almaz rüşvet değil deyi,
Bir dolu sanar özünü, bilmez haşyet değil deyi,
Sanma ki sana kalacak, mülk’se senin değil deyi,
Var sor ehli aşka bunu, yüz çevirir senden gider,

Rıza ise kulun işi, niçin ilah olur kişi,
Var ise ekmeği aşı, neden ağrır durur başı
Halık edeni bilmeyen, ne bilsin toprağı taşı
Can da gider, gün de gider, bilmediğin an da gider

Ara sen derdine çare, kalma huzurda biçare
Aç yüreğin Dost eline, yürü Hakka pare pare
Kanma yalan sözlü öze, kıvılcım suratlı yare
Yar’da gider, Ser’de gider, sormadığın el de gider

Bu Dünya yalan yeridir, Aşığa kabr’olur kalır,
Yalan ile dolu gönül, her birşeyi ondan sanır,
Hak yolcusu yolda gerek, Hak’tan gelenleri alır,
Gül’de gider, Kül’de gider, sevdalı bülbül de gider,

Şair değilem cihanda, söylediğim Hak’kın sözü,
Eren’im ben koca Han’da, sermişem ben yere özü,
İstemem Hak’tan Cihanı, ben ki çok sevmişem azı,
Gün gelir, hasret biter de, Bu garip Eren’de gider.

[beyyine_45]

çoştun gene hak uğruna ,
durma sen devam yola ,
amman gereksiz duraklarda durma ,
doldur bu yolda torbanı doyasıya ,
bizi de mahrum etme sakın ha.. : ))

[Kirpi]

Mana Eri Nickli Üyeden Alıntı

Varlık Sevdası

Bu Dünya’nın yükü ile, yüklenenler dir ne garip,
Varlık davasıyla yanan, bekleyenlerdir ne garip,
Ben ki geçmişim varımdan, Bunu gören der ki: GARİP!
Var gör yüz sene gezeni, çıyanlı toprağa gider

Selam edersin kişiye, almaz rüşvet değil deyi,
Bir dolu sanar özünü, bilmez haşyet değil deyi,
Sanma ki sana kalacak, mülk’se senin değil deyi,
Var sor ehli aşka bunu, yüz çevirir senden gider,

Rıza ise kulun işi, niçin ilah olur kişi,
Var ise ekmeği aşı, neden ağrır durur başı
Halık edeni bilmeyen, ne bilsin toprağı taşı
Can da gider, gün de gider, bilmediğin an da gider

Ara sen derdine çare, kalma huzurda biçare
Aç yüreğin Dost eline, yürü Hakka pare pare
Kanma yalan sözlü öze, kıvılcım suratlı yare
Yar’da gider, Ser’de gider, sormadığın el de gider

Bu Dünya yalan yeridir, Aşığa kabr’olur kalır,
Yalan ile dolu gönül, her birşeyi ondan sanır,
Hak yolcusu yolda gerek, Hak’tan gelenleri alır,
Gül’de gider, Kül’de gider, sevdalı bülbül de gider,

Şair değilem cihanda, söylediğim Hak’kın sözü,
Eren’im ben koca Han’da, sermişem ben yere özü,
İstemem Hak’tan Cihanı, ben ki çok sevmişem azı,
Gün gelir, hasret biter de, Bu garip Eren’de gider.

EY ZAHİD GEL ZÜHDÜNÜ KO

Ey zahid gel zühdünü ko
Aşka eyle iktida
Göresin hep ehl-i aşk
Olmuşlar halka mukteda

Cümle kervandır bu alem
Ehl-i aşktır rehnüma
Gel karib ol kaçma zinhar
Sen kalırsın bineva

Çünkü "Yuhibbüne" geldi
Ol gani Hak'tan bize
Nidelim gayre muhabbet
Çün değil emr-i Hüda

Etme rağbet perhize sen
Gel beru ey hoşimend
Niceler perhizle bunda
Oldular Hak'tan cüda

Rüz u şeb taat ibadet
Eylemez vasl-ı lika
Aşkile yoldaş olanlar
Buldular derde deva

Ara bul mürşid-i kamil
Çünkü oldur Haknüma
Hep erenler füyuzat
Oldu ol yüzden hida

TALİBİ'yle sohbet eyle
Her sözüne tut sima
Sehpa-yı aşkın şarabın
İçirir her dem sana

http://www.melamibaba.com/?page=c_detail&c_id=923

[R-0-0-T-3-R]

Çok Güsel Şiirdi Tşkler

[Eren Erdem]

BENsiz

O aşıklar dile geldi, söyler dilsiz avam gibi
ol bu vücud olageldi, şu kubbe-i divan gibi,

Bir cihana sığmaz olur, Haktır özü Kuran gibi,
Seyr-i enfüs divanında, yoktur secde duran gibi,

ÖZ’den haşrolur alemler, döner tavaf eyler gibi,
Bir muhabbet zerkolunur, ”an”dır sanki aylar gibi,

Şerh okumağınan gezer, tozar kalır karun gibi,
Hak kitabından alanın, özü canan, harun gibi,

TEK gönülden parelenmiş, yol ki birdir Rahmet gibi,
Gönle Rahmanı nakşeyle, dol ki doldur Ahmet gibi,

Vur beyan et Hak özünü, yor dizini musa gibi,
Bir selam yurduyla yanan,şu Halil İbrahim gibi,

Alemler gönlünde döner, sanırsın kainat gibi,
Kainat seni zikreyler, ol Muhammed-ül Hak gibi,

Bir ölürüz şu cihanda, dirilişimiz yok gibi,
Ölüm sanır şu cahiller, sanırsın gönlü tok gibi,

Bende Ahmet Bende İsa, sanma ki sende yok gibi,
Ol Makam-ı Mahmud yolu, Ahmet olana Hak gibi,

Bir Eren idim cihanda, geçtim özümden ok gibi,
BENlik derdinin dermanı, Hak bilmezlere yok gibi…

[Eren Erdem]

UYKU

Uyur olduk kabrimizde, sanırız ki biz diriyiz,
Rahman sözün vahy’eyledi, biliriz alem piriyiz,
Uyanıncı anlar kişi, toprak ile taş yariyiz
Açan da gözü seyreyle, kimler kaldı, kimler gitti.

Sanma sakın alem senin, varlık libasına yerin,
Bir Hak davasıdır iş ki, bu yol hem ince hem derin,
Bir farz ise varı vermek, yok görünce hemen verin,
Sultan Süleyman’da geldi, Nice İbrahimler gitti,

Dir sanırdık, uyur kaldık, vardık bir ruya’ya daldık,
Durduk özümüzü bildik, Kabr ile avunur olduk,
Alemlerimizi sardık, güneş olduk gece yardık,
Canan OL dedi geldi CAN, BİL dedi ol Can’da gitti

Eren daldı Mana için, varın gönlünüzü açın,
Ol aşkı Canlara saçın, varın hak şaraptan için,
Kişi kendin bilmez ise, Hak neylesin onu Niçin?
Vardı aleme büründü, Kal dedi Eren’de gitti.

[Eren Erdem]

Vay

Vay ki gevher imiş meğer,o boş diye düşen taşlar
Bunu bir gördüysen eğer,o vakit ki Hayret başlar

Hayret olur Alem döner, öz tesbihat böyle işler
İçi hava olan söner,gönülde yamandır kışlar,

Vay ki bir boş imiş beden, toprak olur çayan dolar,
Hiç iken hoş imiş giden,var diyen gül gibi solar

Selam olur kelam çağlar,alim imiş bunu bilen,
Secd ile dizilir dağlar,seyreyle bunu göz ilen

Vay ki ben ben’den değilem, sen ile ben bir can imiş
Ben ki aşk ile eğilem, salatsız gönül boş imiş

Gördüm ki alem bir bahça, duran gelir, varan gider,
Sen eyle gönlünü hoşça, Dinle, OKU Rahman ne der

Vay ki OKUnan Can’dadır, Alemler nice sendedir,
Yolun izi Hak Dindedir, Koşan gider, Taşan gider.

Eren söyler sözü senden, Acep dinleyenler ne der,
Nicesi geldi yarenden, Eren gider, soran gider.

[Eren Erdem]

Beyan

Ben benimden geçtim gayrı, bilmem hak ile can ayrı
Şol gönül izler bu seyri, Ol tecelli ayna’sıyam.

Ben ki gördüm Mana ile, Şol Kainat geldi dile,
Biçare bir bülbül bile, Söyledi ki ben Hası’yam,

Bakmak ile göremedin, Nefse beden öremedin,
Ol şu gönle soramadın, Sor ki ben kimin nesi’yem,

İbrahim’e yoldaş oldum, Asa buldum ilim doldum,
Vardım ol divanda kaldım, Ben ki Süleyman kuşu’yam

Ne sanırsın sen kendini, Seyreyle ol Efendini,
Hatırla ÖZ’de andını, Besm-i elestte kişi’yem,

Var cihana bir soruver, al şu boş kaba doluver,
Sonra bir gönül buluver, ben o gönülde huşu’yam,

Vücudumuz tektir bizim, bu ki yoldur benim izim,
Başka bir hak görmez gözüm, Ben ki bu Can’da kuzu’yam,

Bildirir Canan kendini, Der bak tanı efendini,
Bu işle verdim bu dini, Ben ki Salat’la yaşıyam.

Canım boştur gönlüm hoştur, bundan gayrı ne boş iştir
Var sen Rahman için koştur, Ben o bahçanın taşıyam

Bu yol Hakikat yoludur, Hakikat HAK’la doludur,
Mevlanın candan kuludur, Ben ki od’unan çoşuyam,

Eren beyan eder özü, bu beyanla kır dizi,
Rahman bir edecek bizi, ben o sevdanın iziyem.

[Eren Erdem]

NURA DÜŞ OLDUM

Çatılmadan yerin göğün binası
Muallakta iki nura düş oldum
Birisi Muhammed birisi Ali
Lahmike lahmi de bire düş oldum

Ezdi aşkın şerbetini hoş etti
Birisi doldurdu birisi nuş etti
İkisi bir derya olup cuş etti
Lal ü mercan inci dür'e düş oldum

Ol derya yüzünde gezdim bir zaman
Yoruldu kanadım dedim el'aman
Erişti carıma bir ulu sultan
Şehinşah bakışlı ere düş oldum

Açtı nikabını ol ulu sultan
Yüzünde yeşil ben göründü nişan
Kaf u nun suresin okudum o an
Arş-Kürs binasında yare düş oldum

Ben Adem'den evvel çok geldim gittim
Yağmur olup yağdım ot olup bittim
Bülbül olup firdevs bağında öttüm
Bir zaman gül için hara düş oldum

Adem ile balçık olup ezildim
Bir noktada dört hurufa yazıldım
Adem'e can olup Sit'e süzüldüm
Muhabbet şehrinde kara düş oldum

Mennun olup leyla için dolandım
Buldum mahbubumu inandım kandım
Gılmanlar elinden hulle donandım
Dostun visalinde nara düş oldum

On dörtbin yıl gezdim pervanelikte,
Sıtkı ismin duydum divanelikte,
İçtim şarabını mestanelikte,
Kırkların ceminde dara düş oldum.

SITKI'yam çok şükür didare erdim
Aşkın pazarında hak yola girdim
Gerçek aşıklara çok meta verdim
Şimdi Hacı Bektaş Pir'e düş oldum

Aşık Sıtkı Baba

[Allah'ın Delisi]

Aman Allah'ım bu adam delirmiş Hacı Bektaş'ın düşü gerçekleşmişse, Mustafa Kemal Atatürk'e de biz düş oluruz inşallah değil mi canlar ...