29. September 2008, 02:11 PM | #11 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Sep 2008
Mesajlar: 122
Tesekkür: 3
67 Mesajina 122 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 17 |
Merhale-i Nefs
Merhale-i Nefs
Gönül bir pazara daldı, neye muhtac ise aldı, Kel keramet dergahında, alem bir cism ile kaldı Bunca yarenle doluymuş, Kişi kendin diri sandı, Kabr oluncu nefse beden, gören buna baka kaldı, Pazarımız derman ola, ol erenler sevda dola, Bildirdi bunu bilenler, birtek aşkın sana kaldı, Seyr-i Sefa’da kavruldum, ol dağdan dağa savruldum Bir fidan idim devrildim, bir bende bu yara kaldı, Hoşnut olam diye Haktan, keşfeyledim varı yoktan, Ben gelmişem oysa TEKten, ol canda bu pare kaldı, Salındım yel olup ele, bulandım kil olup sele, Dolandım kuş olup dala, bir sevdam o gülde kaldı, Yürüdüm alemler gördüm, nefsime bedeni ördüm, Yetmiş bin aleme sordum, cevabı özümde kaldı, Bir Dost’un yaktığı ateş, oldu o dost gönlüme eş, Selam eyler olurum hoş, bir Halil’le Eren kaldı, Ol dosta sordum alemi, bildirdi bana halimi, Doldurdu gönül dilimi, gayrı ki sefa kaldı, Kal şu cana dost olmaya, Aşk ile huşu dolmaya, Hakikat özün bilmeye, bil ki buna sızım kaldı, Gönül telin titrer yine, ağlar o göz günden güne, Alemi versen yüzbine, bende alacak ne’m kaldı, Sordum Hakka varmı çare, diner mi bu gamlı yare, Hele bildir pare pare, gönül ilimde dem kaldı, Eren derki pişir kendin, Rahmandır senin efendin, Ne vakit sen Hakkı andın, Haktan gelen sana kaldı… |
29. September 2008, 02:15 PM | #12 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Sep 2008
Mesajlar: 122
Tesekkür: 3
67 Mesajina 122 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 17 |
Isra - 14 –
İSRA - 14 –
OKU, kendi kitabını, var bir seyr’e dalıver, Gör Hele ettiklerini, ne’n var onda biliver, Yazılıdır KUŞ diliyle, varlığında hiçliğinde, OKU’da ÖZ kitabını, hakikat ile doluver. Hak söyler ki Rahman dörtte, sen kendinle BİR kalıver Bir tek AŞK’ın Hakka olsun, var sor mutmain oluver, Yar dediğin bildirirse, İSRA hakikatin ÖZÜ YÜRÜ Ey Hakkın sevdiği, kitabın ile geliver.. Tapın Ay’a, Ol Güneşe, tapında HAKK’ı biliver, Sen AŞIKsın, ÖZ’ün başka, ol Canan’a bir gülüver, Canan nuzleyler Aşığa, var o nefesten alıver, Hoş, bu diyar Mana Evi, sende burada kalıver.. Eren bildi İsra ondört, Hak söyler kitabın Sen’de, OKU! Dedi bana Rahman, bu iş beyan oldu BEN’de, OL dedi Alem UYUDU! DİR sandı bunu Cahiller, Var OKU sende Seni’ni, Oku’da bir kul oluver… |
29. September 2008, 02:15 PM | #13 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Sep 2008
Mesajlar: 122
Tesekkür: 3
67 Mesajina 122 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 17 |
Gönl’e
Gönl’e
Ey benim divane gönlüm, dolanırsın yaban elde, Gözün görmez mi Maşuğu, var kaybol sen de o külde Ben den ileri bilirsin, benim sözüm kalır dilde, Var bir yol ol şu canıma, zevk ile HAKKA varayım Sürdün gözüm bir avam’ım, kırdın dizim biçareyim, Bir olursak kalır Özüm, gayrında ben ki pareyim, Hele bir bak şu halime, oldum ki ben divaneyim, Var secd ile eğ boynunu, eğ ki ben AŞKa dalayım. Eren söyler gönül dinler, Gönül söyler kimler dinler, Bunu bir Süleyman anlar, varıp bir feyz’le dolayım. |
29. September 2008, 02:16 PM | #14 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Sep 2008
Mesajlar: 122
Tesekkür: 3
67 Mesajina 122 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 17 |
Nesne
Nesne
Alem dolanır elbet, özüne varmak niyet, ’’Hu’’ sesi var sözünde, nesne olmaktır diyet, Nesnesiyim kendimin, azım bu can bu beden Uykuda fısıldaşır, sarmalar enaniyet Kubbe tepede değil, arş’dan uzanır arz’a Nübüvvet ki söz verir, iletir beni farza Nefesler uçuşuyor, nefisler kaçışırken, Hak değilse söylenen, sadece kalır lafza TEKtenim, TEK değilim, olur ki nesnem düşe Taş değil, kan değilim, gitmese de bu hoşa, Evvelim gayrıdır ki, ahirimdir bu benim, Seyrimdir benim şeklim, hiçbirşey gitmez boşa. Akleder dağlar, taşlar, akleder ki emirdir, Aklettiren TEK ise, eyleyenler Demirdir, ÖZ buluşunca SÖZ’le ağlar alem-i canan, Kim ki selim eylemez, o ki akıl zehirdir. Hak Muhammed düsturu, vahyeyler Rahman, Sözü, Mesele ki söz alıp, bulmaktır gerçek özü Canlar sanır CAN etten, bilmezmi ki CAN uyur, Baktığı yer batındır, zahiri görmez gözü! Melekutun perdesi, kalkar açıksa gönül, Nesneyim ben diyerek, devam et böyle yanıl, Zerreyi göremedin, zerre ki bilir seni, Teslim et ki özünü, o TEKte sen de anıl. Kara gördüm ’’Ben’’-imi, yüz çevirdim yüzümden, Aradım durdum sözü, kan getirdim dizimden, Mevla oysa ne yakın, ne bendeymiş halbuki, Aliym rahmet eyledi, fazla oldum azımdan. OKUmak gerek CAN’ı, Okumak gerek BEN’i, BEN dediğim SENsin ki, böyleydi bunun dünü, OKUrken akıl, işlerse ki SÖZ(vahiy) ile Tesbih eder tüm alem, secd-eyler kutsar SEN’i. Durursan ki Kıyamı,Haksın evvelinde işin Rüku dediğin nedir ? Çift olan bir gidişin, Salat Çifttir, 2 sayar, 1 eksikle yok niyaz, Secdesidir eğiliş, hem beden hem gönülle. Sarmışsa zulüm diyarı, Diyarı terk eyleme, Dilin susmasın senin, başka bir söz söyleme, Emn olmak tır işin, hakikatı nesnesiz, Elin kolun çaresiz, salatsızca bağlama. Bak gör ÖZün nedir ? Hilafetin kendisi Zalimin candüşmanı, Alimin efendisi, Göz dediğin göremez, doğruyu hakikatı Esas nesnesizlik ki, Adem'in BEN döngüsü… |
29. September 2008, 02:17 PM | #15 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Sep 2008
Mesajlar: 122
Tesekkür: 3
67 Mesajina 122 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 17 |
ÖRTÜ
ÖRTÜ
Keramet ne sakalda, ne de örtülü baş’ta ’’Ol’’ demeseydi Rahman, ot bitermiydi taşta Takvasını kuşanmış, gönlü aşk ile dolu Secdesinde titreyen, yarenlere bin selam Bir gecede vahyolan, ''Hak''kın nefesi Kur’an Gül Muhammed Mustafa, içine rahmet dolan Onun ile yol alıp, Onun ile saf duran ''Hak''ka koşup eyleyen, cananlara bin selam Sadık olan bir kul’a, değmez dünyanın malı Sersen itibar etmez, ayağına al halı Kalbi ’’Yar’’ diye çarpar, Besmele söyler dili Hakkı ’’yar’’i edinen, gönüllere bin selam |
29. September 2008, 02:17 PM | #16 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Sep 2008
Mesajlar: 122
Tesekkür: 3
67 Mesajina 122 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 17 |
Varlık Sevdası
Varlık Sevdası
Bu Dünya’nın yükü ile, yüklenenler dir ne garip, Varlık davasıyla yanan, bekleyenlerdir ne garip, Ben ki geçmişim varımdan, Bunu gören der ki: GARİP! Var gör yüz sene gezeni, çıyanlı toprağa gider Selam edersin kişiye, almaz rüşvet değil deyi, Bir dolu sanar özünü, bilmez haşyet değil deyi, Sanma ki sana kalacak, mülk’se senin değil deyi, Var sor ehli aşka bunu, yüz çevirir senden gider, Rıza ise kulun işi, niçin ilah olur kişi, Var ise ekmeği aşı, neden ağrır durur başı Halık edeni bilmeyen, ne bilsin toprağı taşı Can da gider, gün de gider, bilmediğin an da gider Ara sen derdine çare, kalma huzurda biçare Aç yüreğin Dost eline, yürü Hakka pare pare Kanma yalan sözlü öze, kıvılcım suratlı yare Yar’da gider, Ser’de gider, sormadığın el de gider Bu Dünya yalan yeridir, Aşığa kabr’olur kalır, Yalan ile dolu gönül, her birşeyi ondan sanır, Hak yolcusu yolda gerek, Hak’tan gelenleri alır, Gül’de gider, Kül’de gider, sevdalı bülbül de gider, Şair değilem cihanda, söylediğim Hak’kın sözü, Eren’im ben koca Han’da, sermişem ben yere özü, İstemem Hak’tan Cihanı, ben ki çok sevmişem azı, Gün gelir, hasret biter de, Bu garip Eren’de gider. |
29. September 2008, 02:19 PM | #17 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Sep 2008
Mesajlar: 122
Tesekkür: 3
67 Mesajina 122 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 17 |
BENsiz
BENsiz
O aşıklar dile geldi, söyler dilsiz avam gibi ol bu vücud olageldi, şu kubbe-i divan gibi, Bir cihana sığmaz olur, Haktır özü Kuran gibi, Seyr-i enfüs divanında, yoktur secde duran gibi, ÖZ’den haşrolur alemler, döner tavaf eyler gibi, Bir muhabbet zerkolunur, ”an”dır sanki aylar gibi, Şerh okumağınan gezer, tozar kalır karun gibi, Hak kitabından alanın, özü canan, harun gibi, TEK gönülden parelenmiş, yol ki birdir Rahmet gibi, Gönle Rahmanı nakşeyle, dol ki doldur Ahmet gibi, Vur beyan et Hak özünü, yor dizini musa gibi, Bir selam yurduyla yanan,şu Halil İbrahim gibi, Alemler gönlünde döner, sanırsın kainat gibi, Kainat seni zikreyler, ol Muhammed-ül Hak gibi, Bir ölürüz şu cihanda, dirilişimiz yok gibi, Ölüm sanır şu cahiller, sanırsın gönlü tok gibi, Bende Ahmet Bende İsa, sanma ki sende yok gibi, Ol Makam-ı Mahmud yolu, Ahmet olana Hak gibi, Bir Eren idim cihanda, geçtim özümden ok gibi, BENlik derdinin dermanı, Hak bilmezlere yok gibi… |
29. September 2008, 02:20 PM | #18 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Sep 2008
Mesajlar: 122
Tesekkür: 3
67 Mesajina 122 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 17 |
Uyku
UYKU
Uyur olduk kabrimizde, sanırız ki biz diriyiz, Rahman sözün vahy’eyledi, biliriz alem piriyiz, Uyanıncı anlar kişi, toprak ile taş yariyiz Açan da gözü seyreyle, kimler kaldı, kimler gitti. Sanma sakın alem senin, varlık libasına yerin, Bir Hak davasıdır iş ki, bu yol hem ince hem derin, Bir farz ise varı vermek, yok görünce hemen verin, Sultan Süleyman’da geldi, Nice İbrahimler gitti, Dir sanırdık, uyur kaldık, vardık bir ruya’ya daldık, Durduk özümüzü bildik, Kabr ile avunur olduk, Alemlerimizi sardık, güneş olduk gece yardık, Canan OL dedi geldi CAN, BİL dedi ol Can’da gitti Eren daldı Mana için, varın gönlünüzü açın, Ol aşkı Canlara saçın, varın hak şaraptan için, Kişi kendin bilmez ise, Hak neylesin onu Niçin? Vardı aleme büründü, Kal dedi Eren’de gitti. |
29. September 2008, 02:22 PM | #19 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Sep 2008
Mesajlar: 122
Tesekkür: 3
67 Mesajina 122 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 17 |
Vay
Vay
Vay ki gevher imiş meğer,o boş diye düşen taşlar Bunu bir gördüysen eğer,o vakit ki Hayret başlar Hayret olur Alem döner, öz tesbihat böyle işler İçi hava olan söner,gönülde yamandır kışlar, Vay ki bir boş imiş beden, toprak olur çayan dolar, Hiç iken hoş imiş giden,var diyen gül gibi solar Selam olur kelam çağlar,alim imiş bunu bilen, Secd ile dizilir dağlar,seyreyle bunu göz ilen Vay ki ben ben’den değilem, sen ile ben bir can imiş Ben ki aşk ile eğilem, salatsız gönül boş imiş Gördüm ki alem bir bahça, duran gelir, varan gider, Sen eyle gönlünü hoşça, Dinle, OKU Rahman ne der Vay ki OKUnan Can’dadır, Alemler nice sendedir, Yolun izi Hak Dindedir, Koşan gider, Taşan gider. Eren söyler sözü senden, Acep dinleyenler ne der, Nicesi geldi yarenden, Eren gider, soran gider. |
29. September 2008, 02:23 PM | #20 |
Uzman Üye
Üyelik tarihi: Sep 2008
Mesajlar: 122
Tesekkür: 3
67 Mesajina 122 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 17 |
Beyan
Beyan
Ben benimden geçtim gayrı, bilmem hak ile can ayrı Şol gönül izler bu seyri, Ol tecelli ayna’sıyam. Ben ki gördüm Mana ile, Şol Kainat geldi dile, Biçare bir bülbül bile, Söyledi ki ben Hası’yam, Bakmak ile göremedin, Nefse beden öremedin, Ol şu gönle soramadın, Sor ki ben kimin nesi’yem, İbrahim’e yoldaş oldum, Asa buldum ilim doldum, Vardım ol divanda kaldım, Ben ki Süleyman kuşu’yam Ne sanırsın sen kendini, Seyreyle ol Efendini, Hatırla ÖZ’de andını, Besm-i elestte kişi’yem, Var cihana bir soruver, al şu boş kaba doluver, Sonra bir gönül buluver, ben o gönülde huşu’yam, Vücudumuz tektir bizim, bu ki yoldur benim izim, Başka bir hak görmez gözüm, Ben ki bu Can’da kuzu’yam, Bildirir Canan kendini, Der bak tanı efendini, Bu işle verdim bu dini, Ben ki Salat’la yaşıyam. Canım boştur gönlüm hoştur, bundan gayrı ne boş iştir Var sen Rahman için koştur, Ben o bahçanın taşıyam Bu yol Hakikat yoludur, Hakikat HAK’la doludur, Mevlanın candan kuludur, Ben ki od’unan çoşuyam, Eren beyan eder özü, bu beyanla kır dizi, Rahman bir edecek bizi, ben o sevdanın iziyem. |
Bookmarks |
Etiketler |
aşkname, ben, düş, erdem, eren, nura, oldum, sen, şiirleri |
|
|