Ayna Söyledi Ben Sustum...

[HelenSayha]

Ayna Söyledi Ben Sustum...
Hey dedi gel buraya

Yüzüme bak, çevirme yüzünü

Yıllardır başka dünyalarda kovaladın hüznünü…



Hiç bana dokunmadın

Haydi dokun soğuğum değil mi

Şimdi beni al ve güneşe götür

Sen ısınırken, ben ılırım belki…



Ben her zaman gözlerine baktım

Gözlerinin ta içine..

Yüzüme ne zaman dönsen beni sana bakar buldun…

Sen gülünce güldüm ben, ağlayınca ağladım

Elini uzatınca senden fazla uzandım…



Beni silmen nafile, sabunlama boşuna.

Bulanık olan sensin..

Haydi yüzleş benimle, diğer yönelişlerin kaçış..

Senin ki yaşamak değil, toprağı göğe saçış…



Güzelsin deyince sevindim..

Yaşlandın deyince niye kızıyorsun

Titreyen ben değilim ve ıslanan…

Sen de biliyorsun



Al bir taş ama iyi kır, dağılsın zerrelerim

Yok sadece çatlatırsan

Senden pek çok gösteririm



Kırdım aynayı o an

Ben binlere bölündüm

Ama nefsim bütündü…..

Bilirim asıl marifet

gerçeğe tahammüldü……

[HelenSayha]

Ah le Umut Hadi bir incirin yaprağına kon

Asırlık bir acının köklerine düş

Bir yıldızın ziyasında parlayıp

Bir ama gözün bebeğine düş

Asırlık bir acının köklerine düş..



Şimdi süzül ağı sözlerden

Bir kuvvetli hayırın evetine düş

Kırıla kırıla virane olmuş

Dargın gönüllerin tövbesine düş

Bir kuvvetli hayırın evetine düş



Ah le umut….

Cesedimin çenesini sen bağla

Başucumda yasinin harflerine düş

Bedenim gölgeme yapıştığında

Taşımı dik tutup, künyeme sen düş

Başucumda yasinin harflerine düş