Mehmet Akif Ersoy şiirleri

[galipyetkin]

Mütevekkil.

''Kadermiş'' öyle mi? Haşa, bu söz değil doğru
Belânı istedin, Allah da verdi...Doğrusu bu.
''Çalış'' dedikçe; Şeriat... Çalışmadın durdun,
O'nun hesabına bir çok hurafe uydurdun!

Sonunda bir de ''tevekkül'' sokuşturup araya,
Zavallı dini çevirdin onunla maskaraya!
Bırak çalışmayı, emret oturduğun yerden,
Yorulma, öyle ya, Mevlâ ecir-i ihsan iken!

Yazıp sabahleyin evden çıkarken işlerini
Birer birer oku tekmil edince defterini
Bütün o işleri Rabbim görür, vazifesidir.
Yükün hafifledi... Sen şimdi doğru kahveye gir.

Çoluk çocuk sürünürmüş sonunda aç kalarak.
Hüdâ vekil-i umurun değil mi? Keyfine bak!
O'nun hazine-i in'amı kendi veznendir!
Havale et ne kadar masrafın olursa...Verir!

Silahı kullanan Allah, hududu bekleyen O;
Levâzımın bitivermiş değil mi?...Ekleyen O!
Çekip kumandası altına, ordu-ordu Melek,
Senin hesabına küffarı Hak-sar edecek!

Başın sıkıldı mı, kâfi senin o nazlı sesin
''Yetiş'' de, Kendisi gelsin, ya Hızır göndersin!
Evinde hastalanan varsa borcudur. Bakacak.
Şifa hazinesi derhal oluk oluk akacak.

Demek ki: her şeyin Allah...Yanaşman...Irgatın O.
Çoluk çocuk O'na ait; lalan, bacın, dadın O.
Vekil-i harcın O, Kâhyan, Müdür-i veznen O.
Alış, seninse de, mesul olan verişten O.

Denizde cenk olacakmış...gemin O, kaptanın O.
Ya ordu lazım imiş...Askerin, kumandanın O.
Köyün yasakçısı, şehrin de baş muhassılı O.
Tabib-i aile, eczacı...Hepsi hasılı O.

Ya sen nesin?
Mütevekkil!
Yutulmaz artık bu!
Biraz da saygı gerektir.
Ne saygısızlık bu!

Mehmet akif Ersoy.

[merdem]

Zulmü alkışlayamam, zalimi asla sevemem;
Gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem.

Biri ecdadıma saldırdımı, hatta boğarım! ...
-Boğamazsın ki!
-Hiç olmazsa yanımdan kovarım.

Üçbuçuk soysuzun ardından zağarlık yapamam;
Hele hak namına haksızlığa ölsem tapamam.

Doğduğumdan beridir, aşığım istiklale;
Bana hiç tasmalık etmiş değil altın lale!

Yumuşak başlı isem, kim dedi uysal koyunum?
Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boyunum!

Kanayan bir yara gördüm mü yanar ta ciğerim,
Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim!

Adam aldırmada geç git! , diyemem aldırırım.
Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım!

Zalimin hasmıyım amma severim mazlumu...
İrticanın şu sizin lehçede ma'nası bu mu?


Mehmet Akif Ersoy

[merdem]

Ayrılık Hissi Nasıl Girdi Sizin Beyninize?


Müslümanlık sizi gayet sıkı, gayet sağlam,
Bağlamak lazım iken, anlamadım, anlıyamam,

Ayrılık hissi nasıl girdi sizin beyninize?
Fikr-i kavmıyyeti şeytan mı sokan zihninize?

Birbirinden muteferrik bu kadar akvamı,
Aynı milliyetin altında tutan islam'ı,

Temelinden yıkacak zelzele, kavmiyettir.
Bunu bir lahza unutmak ebedi haybettir...

Arnavutlukla, Araplıkla bu millet yürümez..
Son siyasetse bu! Hiç böyle siyaset yürümez!

Sizi bir aile efradı yaratmış Yaradan;
Kaldırın ayrılık esbabını artık aradan.

Siz bu davada iken yoksa, iyazen-billah,
Ecnebiler olacak sahibi mülkün nagah.

Diye dursun atalar: 'Kal'a içinden alınır.'
Yok ki hiç bir kişiden... Millet-i merhume sağır!

Bir değil mahvedilen devlet-i islamiyye...
Girdiler aynı siyasetle bütün makbereye.

Girmeden tefrika bir millete, düşman giremez;
Toplu vurdukca yürekler, onu top sindiremez.

Bırakın eski hükümetleri meydandakiler
Yetişir, şöyle bakıp ibret alan varsa eğer.

işte Fas, işte Tunus, işte Cezayir, gitti!
işte Irak'ı da taksim ediyorlar şimdi.

30 Muharrem 1331
27 Kanunuevvel 1328
1913


Mehmet Akif Ersoy