Zıtlıklar arasındaki İNSAN

[galipyetkin]

Bölüm-2

İnsan denilen varlık ''cesedi'' ve bu güne kadar ne ve nasıl olduğu tam anlaşılamayan, bir kavram olan ''ruh veya can'' diye isimlendirdiğimiz iki olgunun birleşimidir. Bu birleşimde cesede ''ruhun veya canın eşi'', ruh veya cana da ''cesedin eşi'' diye ad verilmiştir:
Bakara-35 :''Dedik ki! Ey Adem. Sen ve eşin..........(Buradaki "eşin" kelimesi aynı karakterdeki/yani başkalarının haklarına el koyanları ve aynı zamanda/zamandaş yaşayanları da anlatır)

Aşağıdaki ayette de her bir eşe ''bir kısım'' nitelemesi yapılmıştır.
Bakara-36 :''.........bir kısmınız diğerine düşman......''

Bazı ayetlerde, insanın ceset kısmını beş duyumuz ile algıladığımızdan ''ins'',
''ruh veya can'' dediğimiz kavramı da algılayamadığımızdan. canlılık(cinlenmne) veren anlamında ''cin'' diye tanıtılmıştır.

Bazı ayetlerde de ''can-ruh'' dediğimiz kavram ''düşünce yetisi''=''Beyin'' ile eşdeğerde tutularak ''gök-sema'' olarak ifade edilmiştir. Bunun nedeni ''kavram''ın cesette/vücutta merkez olarak beyini, yani vücudun tavan kısmını mekan tutmasındandır.

''Vücut-ceset'' = ''kalp'' da maddi dünya ile ilişkisi olduğundan ve topraktan yaratılmasıyla ''yeryüzü'' olarak ifade edilmiş ve ''hissiyat'' kasdedilmiştir.

Bakara-l44 :''Biz senin vechini göğe doğru çevirmekte olduğunu.........''
Al'i İmran-5:''Şüphesiz ki ne yerde ne gökte hiçbirşey .....................''
Nisa-170-171. gibi.

Saygılarımla
Galip Yetkin