Sebe sûresi

[dost1]

Selamun Aleykum! Değerli Galip Yetkin Kardeşim!

Alemlerin Rabbi olan Yüce Allah;
Yunus;10 da: "Da'vahüm fiyha subhanekellahümme ve tehıyyetühüm fiyha Selâm ve ahıru da'vahüm enil Hamdu Lillahi Rabbil alemiyn"
"Onların oradaki duaları "Allah'ım, Sen her türlü eksiklikten arınıksındır!"dir. Ve onların oradaki selâmlaşmaları, "Selâm!"dır. Dualarının sonu da "Âlemlerin Rabbi Allah'a hamdolsun!'dur."

Fâtır; 34–35 de: Onlar orada; "Hamd, bizden o üzüntüyü gideren ve bizi lütfundan, kendisinde bize yorgunluk gelmeyecek, kendisinde bizim için usanç olmayacak, durulacak bu yurda konduran Allah'a özgüdür. Gerçekten Rabbimiz çok bağışlayıcı ve çok karşılık vericidir" derler.

Kasas;70 de: "Ve O, kendisinden başka ilâh diye bir şey olmayan Allah'tır. İlkinde ve sonuncuda hamd O'nundur, hüküm yalnızca O'nundur. Ve ancak O'na döndürüleceksiniz."

Leyl;13 de: "Sonrası da öncesi de sadece Bizimdir."

Zümer; 74 de: Onlar da: "Bize vaadini doğru çıkaran ve bizi bu arza vâris kılan ve cennette bizi istediğimiz yerde konup göçürten o Allah'a hamdolsun" dediler. –İşte, çalışanların ödülü ne güzeldir!–

diye buyurmaktadır.

Değerli Kardeşim!

"الحمد Hamd", bir nimetin ve güzelliğin kaynağı ve sahibi olan gücü, övgü ve yüceltme sözleriyle anmak anlamında bir kelimedir. Bu anlamıyla "hamd", verilen bir nimetten yararlanma veya yapılan bir yardımla feraha çıkma karşılığı olmaktan çok, o nimeti verenin veya o yardımı yapanın [Yaratıcı'nın] sonsuz güç ve kuvvetine duyulan hayranlık sebebiyle dile getirilen bir övgüdür.

"Hamd", ilk bakışta "methetme" olarak tanımlanabilirse de, her methiye [övgü] hamd değildir. Çünkü methiyenin riyakârlık, dalkavukluk şaibesi taşımasına karşılık, hamd tam bir samimiyet gerektirir. Dolayısıyla hamd, nimetleri, ikramları ve iyilikleri sonsuz olan Yüce Rabbimiz dışında hiç kimseye yapılmaz ve yapılmamalıdır.

Kusursuzluk sadece Allah'a mahsusdur.
Doğrusunu en iyi bilen Allah'tır.
Sevgi,saygı ve muhabbetle.
Allah'a emanet olunuz.