Kur'an'da İsa Peygamber

merdem · 1. May 2013, 09:49 PM

Üzerinde düşünülmeye değer olduğunu zannediyorum. Ve (zannederim ki "abi"sinden gelen bir işaret olarak) merdem alınganlık göstermeden(kendisinin aklı var ya, bu nedenle düşünme yeteneği dolayısı ile kimsenin işaretine ihtiyacı yok ya!) "HAMİ-MAHMİ" sistemini araştırır, ne olduğunu kavrar da düşünce sistemini ayetler ve ayetlerde geçen kelimeler üzerinde oluşturur da evvelki düşüncelerini Kur'an'danmış gibi (hadisler gibi) insancıkların akıllarına farkında olmadan sokmaz, sokmaya kalkışmaz, ve de üstün parasal varlığı ile "Al lan 10, yürrü" demez, ihtiyaç sahibine. Ama unutulmamalıdır ki ''devlet deniz, yemeyen domuz '' diyebilen ve halkın kendi RIZKINDAN (dikkat edin rızkından diyorum) artırıp verdiği vergileriyle oluşmuş toplumsal maddi oluşturduklarımıza ve namuslu işleri ile kazananların kazanç merkezlerine tasallutta bulunanlara namuslu kişilerin herhalde namusları, şerefleri ve İslam'ı anladıkları kadar iş düşüyor.

Galip Agabeyim,

Hami-mahmi hintli bir yemek cesidi mi oluyor? Ille de anlamam gerektigini nereden cikariyorsun?

Ister alim ister yazar olsun herkesin düsüncesi kendini baglar, kimse su konu hakkinda son söz budur diyemez.

Kendimiz su üstüne cikarmaya hic niyetim yok. Beni nasil tanidiysan/tanimis olmak istiyorsan öyle bil. Secimlere adayligimi koyarsam alt tarafi oy vermezsin olur biter

. Ben buyum, senin düsüncelerindeki merdem kiz ile Allah'in bildigi kisiligimi tartisacak degilim burada.

Selam ve dua ile.

**bartsimpson** · 1. May 2013, 10:36 PM

Bak Annem...
Millete laf yetiştiricem diye vahim hatalar yapıyorsun...
Lütfen kendinle çelişme...
Dilinden "ALLAH" "ALLAH" lafını düşürmüyorsun ama....

Alıntı:

merdem Nickli Üyeden Alıntı

Ben buyum, senin düsüncelerindeki merdem kiz ile Allah'in bildigi kisiligimi tartisacak degilim burada.

Rabbinden gayrı kendini, 3 farklı şekilde tanımlayabilen bir "NEFS" olabiliyorsun...

“İçinizde... Görmüyor musunuz? (Zâriyat: 21)
“Biz insana şah damarından daha yakınız.” (Kaf: 16)
“Resulüm! Kullarım sana beni sorunca haber ver ki, ben onlara yakınım.” (Bakara: 186)
“Onlardan kimi nefsine zulmedendir.” (Fâtır: 32)
“Evvel O, âhir O, zâhir O, bâtın O...” (Hadid: 3)
“Biz insana şah damarından daha yakınız.” (Kaf: 16)
“Biz ona sizden daha yakınız, fakat siz görmezsiniz.” (Vâkıa: 85)
“O’nun varlığından başka her şey helâk olacaktır.” (Kasas: 88)
“De ki: O Allah bir tektir. Allah Samed’dir, herşey O’na muhtaç, O hiç bir şeye muhtaç değildir.” (İhlas: 1-2)
“O herşeyi çepeçevre kuşatandır.” (Nisa: 126)
“Allah göklerin ve yerin nurudur.” (Nur: 35)

Yapma bunu...
Herkes herşeyi bilemez...
Herşeyi oku...
Aklına yatan neyse onu al...

İnsan gözü bile ilk bakışta en fazla 45 derecelik bir alanı algılayabilir.
Senin görmediğin ve algılayamadığın 315 derecelik bir dünya daha var.

"Görmeyenle gören bir olur mu?" (Enam: 50)

merdem · 2. May 2013, 07:58 AM

"Ben buyum" dedikten sonra virgül koymusum, bu demek oluyorki Galip agabeyimin tanidigi merdem kiz ile Allah'in bildigi ayni merdemdir, ama Galip agabeyim baska türlü taniyor beni. Onu anlatip tartismak istemedigimi söyledim. Anlayan ne anlarsa anlasin.

Varmi baska itirazi olan?

Öküz altinda buzagi aramayin! Vaaz dinleyecek olsam......

NOT: Insanin kac kisiligi olursa olsun, Bart Kardesimiz kendi aciklamis dogrusunu: Her kisilige Allah can damarindan daha yakindir diye. Kac nefsin oldugunu önce doktorlar bir tespit etsin, öyle ya iman ve bilimi birlestirelim. Adamin kisilik(lerine) de rahat yok.

merdem · 2. May 2013, 08:33 AM

Bart Kardesim,

sana bir zahmet asagidaki hikayeyi okuyuver, ondan sonra yanitla. Bir insan karsisindakini iyice tanimadan o insani kendi bildigince teshir etmesi sayet taninmayan insana bir kac kisilik kazandiriyor diyorsan... yine de bildigine devam et.

Ben o ikinci arkadas gibi kalkip ta kendimi tanitmak istemiyorum. Herkesin kendi bir dünyasi var. Isteyen istedigini istedigi gibi zan altinda tanimaya devam etsin ve hakkinda konussun. Veyahutta hic konusmasin.

Zan ile tanim olmaz.

***

2 ARKADAŞ

Zamanın birinde çok iyi iki arkadaş varmış. Bu gençlerden biri çok zeki, diğeri de biraz saf kalpli (ama aptal değil). Bu iki gencin gerçekten de çok sağlam arkadaşlıkları varmış.

Günün birinde zeki olarak nitelendirdiğimiz arkadaş çok büyük dara düşüyor hemen arkadaşına koşup durumu anlatıyor ve bir miktar borç para istiyor saf kalpli arkadaşı ona gereğinin 2 misli para veriyor ve bunu borç olarak vermediğini geri almayacağını söylüyor.

Daha sonra tabi düşme-kalkma dünyası saf kalpli çocuk dara düşüyor arkadaşına koşup durumu anlatıyor ve “ben senden para istemiyorum çalışmalarımı yapmak için senin yanında ufak bir büro versen bana yeter” diyor ama arkadaşı kabul etmiyor.

Saf kalpli arkadaş her şeyini kaybediyor sadece kendine ait bir evi kalıyor orda kuru ekmeğe talim bir şekilde hayatını devam ettiriyor. Yine bir gün kuru ekmek yerken yaşlı bir amca evine geliyor ve karnının aç olduğunu söylüyor saf kalpli genç ekmeğini onunla paylaşıyor. Daha sonra yaşlı amca oradan ayrılıyor. Bir müddet sonra öğreniyor ki o gelen yaşlı amca aslında çok zengin bir adammış vefat etmiş ve vasiyetinde mirasının tamamını bu gence verilmesini istemiş. Saf arkadaş bu mirasla işlerini yoluna koyuyor eskisinden daha iyi bir konuma geliyor ve zeki arkadaşının evinin tam karşısına muhteşem bir villa yaptırıyor orada yaşamaya başlıyor.

Saf kalpli arkadaşı bir kıza tutuluyor, nişanlanıyor ve yavaş yavaş evlilik hazırlıklarına başlarken eski arkadaşı çıkıyor karşısına nişanlandığı kızı onun sevdiğini söylüyor, yani resmen nişanlısını ondan istiyor. Saf kalpli arkadaşı da hala daha arkadaşını çok seviyor ve arkadaşı istedi diye kabul ediyor. Nişanlısından ayrılıyor. Belli bir süre sonra yaşlı bir kadın saf kalpli çocuğun evine geliyor işe ihtiyacı olduğunu ve evinde çalışmak istediğini söylüyor. Saf kalpli genç de “olur teyze hiç olmazsa sıcak çorba görmüş olurum” diyor ve kadın gencin evinde yaşamaya başlıyor. Daha sonra kadın gence; “artık senin evlilik yaşın geldi benim tanıdığım helal süt emmiş kızlar var evlendirelim seni” diyor. Genç de kabul ediyor ve bir kızla nişanlanıyor. Evlilik hazırlıklarına başlıyor. Her şeye rağmen eski arkadaşını da düğüne davet ediyor. Düğün günü tüm konuklar geliyor saf kalpli arkadaş da kürsüye çıkıyor ve başlıyor anlatmaya; “zamanında çok iyi bir arkadaşım vardı bir gün dara düştü benden borç istedi ben de istediği paranın iki mislini verdim. Daha sonra ben dara düştüğümde bana bir büro dahi vermedi. Bir kızı sevdim. Nişanlandım ama o bana nişanlandığım kızı çok sevdiğini ve ayrılmamı istedi. Ben de ayrıldım nişanlımı ona verdim. Bunları neden söylediğimi bilmiyorum sadece içimden anlatmak geldi ve anlattım.” Apar topar zeki olarak nitelendirdiğimiz arkadaşı kürsüye çıkıyor ve başlıyor konuşmaya;

“Arkadaşımın bahsettiği kişi benim. Söylediklerinde zerre kadar yanlış yoktur. İflasın eşiğine geldiğimde istediğim yardımın iki katını verdi, bir gün benim yanıma geldi benden büro istedi. Ben de onu bu durumda görmeye dayanamayacağım için ona büro vermedim. Evinde bir kuru ekmeğe mahkûm olduğunu duydum. Ona babamı gönderdim. Bütün mal varlığını ona bıraktı. Daha sonra öğrendim ki arkadaşım bir hayat kadınına tutulmuş. Nişanlanmış. Ben de hayat kadınını ondan ayırmak için istedim o da verdi. Sonra yalnız yaşadığını öğrendim annemi ona yemek yapması için gönderdim. Şimdi de kardeşimi veriyorum.”

2. May 2013, 07:58 AM	#3
merdem Uzman Üye Üyelik tarihi: Nov 2012 Mesajlar: 1.606 Tesekkür: 667 710 Mesajina 1.305 Tesekkür Aldi Tecrübe Puanı: 24	"Ben buyum" dedikten sonra virgül koymusum, bu demek oluyorki Galip agabeyimin tanidigi merdem kiz ile Allah'in bildigi ayni merdemdir, ama Galip agabeyim baska türlü taniyor beni. Onu anlatip tartismak istemedigimi söyledim. Anlayan ne anlarsa anlasin. Varmi baska itirazi olan? Öküz altinda buzagi aramayin! Vaaz dinleyecek olsam...... NOT: Insanin kac kisiligi olursa olsun, Bart Kardesimiz kendi aciklamis dogrusunu: Her kisilige Allah can damarindan daha yakindir diye. Kac nefsin oldugunu önce doktorlar bir tespit etsin, öyle ya iman ve bilimi birlestirelim. Adamin kisilik(lerine) de rahat yok. Konu merdem tarafından (2. May 2013 Saat 08:11 AM ) değiştirilmiştir.

1. May 2013, 09:49 PM	#1
merdem Uzman Üye Üyelik tarihi: Nov 2012 Mesajlar: 1.606 Tesekkür: 667 710 Mesajina 1.305 Tesekkür Aldi Tecrübe Puanı: 24	Üzerinde düşünülmeye değer olduğunu zannediyorum. Ve (zannederim ki "abi"sinden gelen bir işaret olarak) merdem alınganlık göstermeden(kendisinin aklı var ya, bu nedenle düşünme yeteneği dolayısı ile kimsenin işaretine ihtiyacı yok ya!) "HAMİ-MAHMİ" sistemini araştırır, ne olduğunu kavrar da düşünce sistemini ayetler ve ayetlerde geçen kelimeler üzerinde oluşturur da evvelki düşüncelerini Kur'an'danmış gibi (hadisler gibi) insancıkların akıllarına farkında olmadan sokmaz, sokmaya kalkışmaz, ve de üstün parasal varlığı ile "Al lan 10, yürrü" demez, ihtiyaç sahibine. Ama unutulmamalıdır ki ''devlet deniz, yemeyen domuz '' diyebilen ve halkın kendi RIZKINDAN (dikkat edin rızkından diyorum) artırıp verdiği vergileriyle oluşmuş toplumsal maddi oluşturduklarımıza ve namuslu işleri ile kazananların kazanç merkezlerine tasallutta bulunanlara namuslu kişilerin herhalde namusları, şerefleri ve İslam'ı anladıkları kadar iş düşüyor. Galip Agabeyim, Hami-mahmi hintli bir yemek cesidi mi oluyor? Ille de anlamam gerektigini nereden cikariyorsun? Ister alim ister yazar olsun herkesin düsüncesi kendini baglar, kimse su konu hakkinda son söz budur diyemez. Kendimiz su üstüne cikarmaya hic niyetim yok. Beni nasil tanidiysan/tanimis olmak istiyorsan öyle bil. Secimlere adayligimi koyarsam alt tarafi oy vermezsin olur biter . Ben buyum, senin düsüncelerindeki merdem kiz ile Allah'in bildigi kisiligimi tartisacak degilim burada. Selam ve dua ile.

2. May 2013, 08:33 AM	#4
merdem Uzman Üye Üyelik tarihi: Nov 2012 Mesajlar: 1.606 Tesekkür: 667 710 Mesajina 1.305 Tesekkür Aldi Tecrübe Puanı: 24	Bart Kardesim, sana bir zahmet asagidaki hikayeyi okuyuver, ondan sonra yanitla. Bir insan karsisindakini iyice tanimadan o insani kendi bildigince teshir etmesi sayet taninmayan insana bir kac kisilik kazandiriyor diyorsan... yine de bildigine devam et. Ben o ikinci arkadas gibi kalkip ta kendimi tanitmak istemiyorum. Herkesin kendi bir dünyasi var. Isteyen istedigini istedigi gibi zan altinda tanimaya devam etsin ve hakkinda konussun. Veyahutta hic konusmasin. Zan ile tanim olmaz. *** 2 ARKADAŞ Zamanın birinde çok iyi iki arkadaş varmış. Bu gençlerden biri çok zeki, diğeri de biraz saf kalpli (ama aptal değil). Bu iki gencin gerçekten de çok sağlam arkadaşlıkları varmış. Günün birinde zeki olarak nitelendirdiğimiz arkadaş çok büyük dara düşüyor hemen arkadaşına koşup durumu anlatıyor ve bir miktar borç para istiyor saf kalpli arkadaşı ona gereğinin 2 misli para veriyor ve bunu borç olarak vermediğini geri almayacağını söylüyor. Daha sonra tabi düşme-kalkma dünyası saf kalpli çocuk dara düşüyor arkadaşına koşup durumu anlatıyor ve “ben senden para istemiyorum çalışmalarımı yapmak için senin yanında ufak bir büro versen bana yeter” diyor ama arkadaşı kabul etmiyor. Saf kalpli arkadaş her şeyini kaybediyor sadece kendine ait bir evi kalıyor orda kuru ekmeğe talim bir şekilde hayatını devam ettiriyor. Yine bir gün kuru ekmek yerken yaşlı bir amca evine geliyor ve karnının aç olduğunu söylüyor saf kalpli genç ekmeğini onunla paylaşıyor. Daha sonra yaşlı amca oradan ayrılıyor. Bir müddet sonra öğreniyor ki o gelen yaşlı amca aslında çok zengin bir adammış vefat etmiş ve vasiyetinde mirasının tamamını bu gence verilmesini istemiş. Saf arkadaş bu mirasla işlerini yoluna koyuyor eskisinden daha iyi bir konuma geliyor ve zeki arkadaşının evinin tam karşısına muhteşem bir villa yaptırıyor orada yaşamaya başlıyor. Saf kalpli arkadaşı bir kıza tutuluyor, nişanlanıyor ve yavaş yavaş evlilik hazırlıklarına başlarken eski arkadaşı çıkıyor karşısına nişanlandığı kızı onun sevdiğini söylüyor, yani resmen nişanlısını ondan istiyor. Saf kalpli arkadaşı da hala daha arkadaşını çok seviyor ve arkadaşı istedi diye kabul ediyor. Nişanlısından ayrılıyor. Belli bir süre sonra yaşlı bir kadın saf kalpli çocuğun evine geliyor işe ihtiyacı olduğunu ve evinde çalışmak istediğini söylüyor. Saf kalpli genç de “olur teyze hiç olmazsa sıcak çorba görmüş olurum” diyor ve kadın gencin evinde yaşamaya başlıyor. Daha sonra kadın gence; “artık senin evlilik yaşın geldi benim tanıdığım helal süt emmiş kızlar var evlendirelim seni” diyor. Genç de kabul ediyor ve bir kızla nişanlanıyor. Evlilik hazırlıklarına başlıyor. Her şeye rağmen eski arkadaşını da düğüne davet ediyor. Düğün günü tüm konuklar geliyor saf kalpli arkadaş da kürsüye çıkıyor ve başlıyor anlatmaya; “zamanında çok iyi bir arkadaşım vardı bir gün dara düştü benden borç istedi ben de istediği paranın iki mislini verdim. Daha sonra ben dara düştüğümde bana bir büro dahi vermedi. Bir kızı sevdim. Nişanlandım ama o bana nişanlandığım kızı çok sevdiğini ve ayrılmamı istedi. Ben de ayrıldım nişanlımı ona verdim. Bunları neden söylediğimi bilmiyorum sadece içimden anlatmak geldi ve anlattım.” Apar topar zeki olarak nitelendirdiğimiz arkadaşı kürsüye çıkıyor ve başlıyor konuşmaya; “Arkadaşımın bahsettiği kişi benim. Söylediklerinde zerre kadar yanlış yoktur. İflasın eşiğine geldiğimde istediğim yardımın iki katını verdi, bir gün benim yanıma geldi benden büro istedi. Ben de onu bu durumda görmeye dayanamayacağım için ona büro vermedim. Evinde bir kuru ekmeğe mahkûm olduğunu duydum. Ona babamı gönderdim. Bütün mal varlığını ona bıraktı. Daha sonra öğrendim ki arkadaşım bir hayat kadınına tutulmuş. Nişanlanmış. Ben de hayat kadınını ondan ayırmak için istedim o da verdi. Sonra yalnız yaşadığını öğrendim annemi ona yemek yapması için gönderdim. Şimdi de kardeşimi veriyorum.”