![]() |
|
![]() |
#1 | |||||||
Uzman Üye
Üyelik tarihi: May 2014
Mesajlar: 299
Tesekkür: 8
57 Mesajina 70 Tesekkür Aldi
Tecrübe Puanı: 22 ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() Alıntı:
Fiziki sana bakarken, beynim gözlerimden gelen sinyalleri kullanarak senin bir imajını yaratıyor. Seni zihnimde kurgulamamsa, beynimin aynı imajı göz sinyallerini kullanmadan yaratması. Beynimin içi tamamen karanlık, orada hiç bir ışık/görüntü yok, hepsi imaj. Diğer duyu organlarında da böyle. Alıntı:
Alıntı:
Senaryonu kurarken sahip olduğun sınırlar. Alıntı:
Sonsuz bir bilinç düşün, biz o bilincin kurgularıyız. Alıntı:
Rüyandaki sen ve diğer tüm gördüklerin gibi. Tevhid görüşünde şu anki sen ve diğer tüm gördüklerin. Alıntı:
Varlık, bu Sonsuz/Hiç yapısının geçici tezahürü/görünümü olarak var. Sıfırın +1 ve -1 'e bölünmesi yazımda izah ettiğim üzere. +1 ve -1 geçici varlık halleri ve er geç Hiç'e/Sonsuz'a, var olmama haline dönerler. Kuran diliyle ifade edersek, Bir (Allah) Hiç'likten (O'ndan) gelir. İki (dualite) Bir'den (Allah'dan) doğar. Çokluk (biz) ikiliğin tekrar tekrar ikiliğe bölünmesiyiz. Kuran ikilik kavramını doğu/batı, gece/gündüz, karanlık/ışık, güneş/ay, acı/tatlı deniz vb. ikiliklerle izah eder: “İki deniz1 birbirine eşit olmaz. Bu tatlıdır, susuzluğu giderir, içimi hoş ve rahattır3; şu tuzludur, acıdır2. Ama hepsinden de taze et yersiniz; giyip takınacağınız bir süs çıkarırsınız. Allah'ın lütfundan nasip aramanız ve şükredebilmeniz için, gemilerin denizi yara yara gittiğini görürsün.” Fatir 12, Rahman 17-24 1- Dualite =, 2- negativite +, 3- pozitivite.Alıntı:
Var olma halimizi 5 duyu ile tanımlarız. Daha doğrusu beynimizin 5 duyudan gelen sinyalleri kullanarak yarattığı imajlarla. Ama beynimiz aynı imajları 5 duyu olmadan da yaratıyor. O halde şu an bakmakta olduğum ekranın hangisi olduğunu bilme şansım yok. Ben ben miyim yoksa rüyamdaki ben miyim? Bu "ben kimim" sorunsalını üreten de ben değilim. Felsefenin temel konusudur ve felsefenin başlangıcından beri tartışılır. Sokrates'in mağara adamı: Bir adam varmış, bir mağarada doğmuş. Bir sandalyeye bağlı, duvara bakarak yaşarmış. Hayatı, duvara vuran 2 boyutlu gölgeler bilmiş. Günün birinde sandalyeden kurtularak kaçmış. Dışarıdaki üç boyutlu hayatı görüp öğrenince, Mağarada kalanlara kıyamamış geri dönmüş. Onlara dışarıdaki 3 boyutlu hayatı anlatmış. Mağaradakiler görüp bilmedikleri bu hayatı, Tasavvur edememiş, dalga geçmişler. |
|||||||
![]() |
![]() |
![]() |
Bookmarks |
Etiketler |
İnsanın, yolculuğu |
|
|