MUSA pabuçlarını çıkar 👞 ile asanı bırak emri

[pramid]

MUSA pabuçlarını çıkar 👞 ile asanı bırak emri


Musa nebimize; “pabuçlarını çıkar” (اِخْلَعْ نَعْلَيْكَ) emri ile “asanı bırak/at” (أَلْقِ عَصَاكَ) emri, aynı bağlamsal dizgenin parçalarıdır ve çok derin bir şekilde birbirine bağlıdır. Her ikisi de, Mûsâ’nın şahsında insanın ilahi hitap öncesi dönüşümünü, teslimiyetini ve arınmasını temsil eder. Gel, bu iki sembolik eylemi birlikte analiz edelim:



---


1. Ortak Temel: Dünyevî aidiyetin bırakılması


a) Pabuçların çıkarılması


Mûsâ, kutsal Tuva Vadisi’ne yaklaşırken “pabuçlarını çıkar” emri alır.


Bu, dünyevî yolculuğu, kendi yönünü tayin etme iradesini, maddî aidiyetlerini geride bırak anlamındadır.



b) Asanın yere bırakılması


Mûsâ’ya hitaben:



> “Ey Mûsâ, sağ elindeki nedir?” Dedi ki: ‘Asamdır.’”

Allah buyurdu: “Onu yere at (أَلْقِهَا يَا مُوسَى)” (Tâhâ 20:17–19)




Asa, Mûsâ’nın gücü, otoritesi, geçimi, kendini güvende hissettiği maddî dayanağıdır. Onu yere atması, kendi gücüne değil Allah’a teslim olması anlamına gelir.




---


2. İkili Arınma: Ayak (hareket) ve El (irade)


Ayaklar, kişinin yönünü belirler. Pabuç, bu yönelişteki tercihleri simgeler.


Eller, insanın iradesiyle tuttuğu, güvendiği, benimsediği şeyleri temsil eder. Asa da buna karşılık gelir.



Dolayısıyla:


Eylem Sembol Anlam


Pabuçları çıkar Ayak – Yol – Tercih Kutsala yönelmek için dünyevî istikametten vazgeçme

Asayı at El – Güç – Kontrol İradesini ve gücünü Allah’a teslim etme




---


3. Vahyin Ön Şartı: Boşalma ve Teslimiyet


Kur’anî bağlamda bu iki eylem de, vahyin gelişi için benliğin boşaltılması gerektiğini simgeler:


Mûsâ'nın içsel olarak temizlenmesi, güven duyduğu dünyevî dayanaklardan (asa, pabuç) arındırılması gerekir.


Ancak bu teslimiyet ve boşalma sonrası, Allah ona vahyi verir:



> “Ben seni seçtim; şimdi dinle sana vahyedileni.” (Tâhâ 20:13)





---


4. Tasavvufî Bakış: Fenâ ve Bekâ


Pabuç çıkarma ve asa atma, tasavvufî dilde fenâ fi’l-lâh (Allah’ta yok oluş) sürecinin başlangıcı gibidir.


Kendi benliğini, gücünü ve yönünü terk eden kişi, ilahi yönlendirmeye açık hâle gelir.




---


Sonuç:


Evet, pabuç çıkarma ve asa bırakma, aynı varoluşsal teslimiyetin iki yönüdür:


Pabuç: Yol ve yön; dünyevî hedeflerin terkidir.


Asa: Güç ve kontrol; nefsî dayanakların terkidir.



> Bu iki terk, birliğe (tevhid) açılan kapının anahtarıdır.


https://dersvekuran.blogspot.com/202...-emri.html?m=1