Hadis & Sünnet Gerçeği

[Umar]

Yahudiler Musa’ya verilenin Tevrat ile sınırlı kalmadığını, Tevratın yanında birde sözlü vahiy(yani bizdeki hadis karşılığı) demek olan Mişna ve peygamberin fiili uygulamaları demek olan Gemera’nın(sünnet) da ilahi kökenli olduğuna inanıyorlardı. Bu şekilde Tevrat, tek başına dinsel otorite olmaktan çıkarılmış ve yanına “ortaklar” eklenmişti.Elbette ki bu katmalar, asla gerçek ilahi muradı yansıtmıyordu. Ancak bir şekilde Tevrat’ı safdışı ederek kendi başlarına sapkın bir din vazediyorlardı.Kitap ehlinin yaşadığı bu tecrübe “Yeni dinin kurucusu” ve ona en yakın olanların bilgisi dışında da değildi ve onlar da, hem Kur’an’ı iyi anlamış kişiler olarak,hem de bu yanlış örneğe bakarak, insanları gerçek dinden saptıracak her yolu bilinçli bir şekilde tıkıyorlardı.

Halife Ömer, kendisine hadis yazımını teklif edenlere her zaman eskilerin bu örneğini göstermiş ve “Yeni Mişnalar mı oluşturmak istiyorsunuz! “demiştir. Yine tarihsel kaynaklarda Ebubekir’in ve Ömer’in kendi özel hadis kolleksiyonları olduğu ancak onların daha sonra ellerindeki bu kayıtları yok ettiklerine dair bilgiler de vardır.Kur’an’ı gerçekten anlamış ve iyi bir nebevi terbiye ile yetişmiş olduğunu düşündüğümüz bu kişilerin, gerçekte asla böyle bir bilgi toplamamış olması da kuvvetle muhtemeldir.Peygamberin kesin yasağına rağmen hadis toplayanların, “onun en yakın arkadaşlarını da bir şekilde bu işe bulaştırmak için” bu haberleri uydurmuş olması, gerçeğe daha yakın bir olasılıktır diye düşünüyoruz.Bazı kaynaklar ise, vefatına yakın Rasullulah’ın; “bana kağıt kalem getirin, sizlere bazı tavsiyelerimi yazayım”mealinde, “sarfettiği iddia edilen” sözlerine karşılık, yine Ömer’in : Gerek yok, ALLAH’ın kitabı bize yeter”şeklinde bir karşılık verdiği de geçmektedir.

Evet, o ilk nesil de ancak “Yalnız Kur’an” ile yetinen ve “Yalnız Kur’an” bağlısı bir kuşaktı.Onların bu güzel örneği, ancak 100 ila 200 yıllık bir dönem için sürdürülebilmiş ve daha sonra “yeni bir din”lehine terkedilmiştir. *** ... ALLAH, samimi inananların, doğru yolu bulmak için hadis kitaplarına bakacağını ve böylece kaybolacaklarını bildiği için ve bunun da ancak ALLAH ve elçisi tarafından kınanmış putperestçe bir iş olduğunu samimi inananlar görsünler diye, bu kitaplar içine dahi yeterli işaretler koymuştur.Hadis kitapları, samimi inananların “sadece Kur'an'a” bağlanmaları gerektiğini gösterecek yeterli miktarda delil ile doludur.Biz burada kendi görüşümüzü isbat için hadis kitaplarına ihtiyaç duymuyoruz.Ancak,ALLAH'ın inançsızların ve münafıkların gerçek yüzünü sergilemek için kurmuş olduğu planını göstermek istiyoruz : (1) İbni Said El Hudri ALLAH'ın elçisinden bildirmiştir ki;"Benden Kur'an dışında bir şey yazmayın.Kim Kur'an dışında birşey yazdıysa onu yoketsin." Peygamberin vefatından 30 yıl sonra yaşanmış olan aşağıdaki hadise onun Kur'an dışında hiçbirşey yazmama emrinin asla iptal olmadığını göstermektedir.

Hadis kitaplarında, hadis uzmanları tarafından "çok zayıf"olarak kategorize edilen ve bu yasağın daha sonra iptal edildiğine dair bazı başka hadisleri görmekte mümkündür.Ancak aşağıdaki olay böyle bir iptalin asla vaki olmadığına da delildir: (2) İbni Hanbel'den: Peygamberin en yakın vahiy katibi olan Zeyd,onun vefatından 30 yıl sonra Halife Muaviye'yi ziyaret eder ve ona Peygamber hakkında bir olay anlatır.Muaviye bu hikayeden hoşlanır ve Zeyd'e onu yazmasını emreder.Fakat Zeyd der ki:"ALLAH'ın elçisi kendi sözlerini (hadis) asla yazmamamızı emretti." (3)"Hadis İlmi" isimli meşhur eserinde İbni El Salah, Ebu Hüreyre'den bir hadis nakleder:Ebu Hüreyre demiştir ki;"Birgün biz Peygamberin hadislerini yazarken o çıkageldi ve "ne yapıyorsunuz?" diye sordu.” "Senden duyduğumuz hadisler, ey ALLAH'ın elçisi"dedik.O da,"ALLAH'ın kitabından başka bir kitap mı?" dedi... Biz,"Senden bahsetmeyelim mi???"deyince O; "benden bahsedin.Ama yalan söyleyen cehenneme gider" dedi.

Ebu Hureyre dedi ki;"Biz de yazmış olduğumuz hadisleri topladık ve ateşte yaktık". (4) ("Takyid El İlim" isimli meşhur kitaptan) Ebu Hureyre dedi ki; ALLAH'ın elçisine bazılarımızın hadis yazdığını haber vermişler.O da bizi mescidin avlusunda topladı ve " Sizin yazdığınızı duyduğum şu kitaplar da nedir?" “Ben sadece bir insanım.Her kimde böyle bir yazı varsa, buraya getirsin. Ebu Hureyre; “Biz de onları topladık ve ateşte yaktık" demiştir. (5) İbni Hanbel Müsned isimli kitabında Abdullah İbni Ömer'den bir hadis nakleder:Birgün ALLAH'ın elçisi geldi ve sanki yakında bizi terkedecekmiş gibi;" Ben aranızdan ayrıldığımda (ölümümden sonra ), ALLAH'ın kitabına sarılın. O neyi yasaklamışsa ondan kaçının ve o neyi helal etmişse onu helal kabul edin.”dedi.O, bu hadisinde asla “Sünnet” ten bahsetmemiştir. (6)(Takyid El İlim isimli eserden) Ebu Said El Hudri demiştir ki;"Ben ALLAH'ın elçisinden sözlerini yazmak için izin istedim.Ama o, benim bu talebimi redderek buna izin vermedi." (7) Müslümanların tarihinde “Veda Haccı” bir dönüm noktasıdır.Bu hacda peygamber tarafından vazedilen “Son Hutbe" binlerce Müslüman tarafından dinlenmiştir.

Bununla birlikte hadis kitaplarında bu hutbenin üç ayrı versiyonu bulunmaktadır.Binlerce kişi tarafından şahit olunan böyle bir olayın bile bir tutarlılık içinde nakledilememesi, hadis kitaplarındaki bozukluğun bir göstergesi olarak değerlendirilmelidir: 1. Birinci versiyon,"Ben size, eğer sarılırsanız asla doğru yoldan sapmayacağınız,"ALLAH'ın kitabını ve Ehli Beytimi" bırakıyorum. 2. (Müslim 44/4,no:2408; İbni Hanbel 4/366; Darimi23/1,no:3319) Bu, Şii Müslümanlar tarafından uydurulan versiyondur. 3. İkinci versiyon,"Ben size, eğer sarılırsanız asla doğru yoldan sapmayacağınız,"ALLAH'ın kitabını ve sünnetimi" bırakıyorum. 4. (Muvatta 46/3) Bu da sünni müslümanlar tarafından uydurulan versiyondur. 5. Üçüncü versiyon:"Ben size, eğer sarılırsanız asla doğru yoldan sapmayacağınız,"ALLAH'ın Kitabını " bırakıyorum." Müslim 15/19, no:1218 ; İbni Mace,25/84, Ebu Davud,11/56 Bu son versiyon, hem Şii hem de Sünni Müslümanlar tarafından ortak olarak nefret edilen ve Kur'an'ın, Muhammed'in getirdiği yegane mesajın “Kur'an” olduğu bilgisi ile uyumlu, tek versiyondur.