Kur'an'da Savm/Oruç

[Barış]

Selam,

“Artık ye, iç, gözün aydın olsun! Eğer beşerden birini görürsen: “Ben Rahman için bir oruç adadım; artık bugün insiy/ insan cinsine ait hiçbir kimse ile konuşmayacağım” de.

Hz.Meryem'in savmında konuşmama var ama yememe/içmeme yok.Ayetin başındaki ye,iç ifadesinden de bu husus anlaşılmakta, sonundaki niyet bildiren cümleden de.

O zaman, savm kelimesinin içinde barındırdığı anlamların hepsinin her zaman her oruçta, o orucun niteliğine dahil olmayabileceğini düşünebilir miyiz?
Savmın kapsadığını öğrenme açısından, ilgili ayetlerde geçen ifadeleri esas almak/öncelemek gerekmez mi?

Konuşmama öğesi, Ramazan orucunun asli kuralları içinde midir, yoksa uygulanması halinde orucun verimini artıran bir öğe midir? Ki zaten özellikle boş konuşmalardan kaçınmak, hayatımızın genelinde uygulamamız gereken bir haldir diye şahsen düşünmekteyim.

Aklıma gelen düşünceler/sorular bunlar. Sizlerle de paylaşmak/sesli düşünmek istedim.

Allah en doğrusunu bilendir.
Selam ile.