Din onların tapusunda

[pramid]

DİN ONLARIN TAPUSUNDA: KUR’AN’IN ANLATTIĞI TEKELCİ ZİHNİYETİN MASKE İNDİRİLMESİ

​1. Giriş: Din, İktidarın Mülkü Olabilir mi?


​İnsanlık tarihi boyunca “din” adı altında kurulan düzenlerin çoğu, ilahî hakikati değil; belli bir sınıfın, zümrenin veya otoritenin çıkarını koruma üzerine inşa edilmiştir.

​Kur’an, bu zihniyetin tarih boyunca nasıl aynı kalıplarla varlığını sürdürdüğünü anlatır. Bu tekelci zihniyet, dini kendi tapulu mülkü gibi görür; “doğru”yu yalnız kendilerinin bildiğini, “kurtuluş”un sadece kendi yollarında bulunduğunu iddia eder.

​Bu iddia, Kur’an’ın en sert eleştirdiği zihinsel sapmadır: din üzerinden iktidar ve tahakküm kurmak.



​2. Kur’an’da Tekelci Dindarlığın Tipolojisi
​Kur’an, “dini tapulu mülk” gibi sahiplenen bu tipleri birçok kavim örneğiyle teşhis eder ve onların ötekileştirici söylemlerini ortaya koyar:

​“Onlar: ‘Cennete ancak Yahudiler veya Hristiyanlar girecek’ dediler. Bu, onların kuruntusudur. De ki: Delilinizi getirin, eğer doğruysanız.”(Bakara 2/111)

​Bu ayet sadece tarihsel bir polemik değildir. Bugün de benzer söylemle “hakikat yolu yalnız bizde” diyen her grup, bu zihniyetin yeniden üreticisidir.

​Kur’an, bu tavrı “tekelci dindarlık” olarak ifşa eder. Çünkü onlar dinin içeriğini değil, onun üzerindeki otoriteyi sahiplenirler. Dinin “yalnız Allah’a ait” olduğunu unutur, “bizim yorumumuz Allah’ın sözüdür” diyerek fiilen şirk koşarlar.



​3. Din Ticareti: Tapunun Bedeli ve Halkın Susturulması
​Bu zihniyet, Kur’an’ın ifadesiyle dini bir “geçim vasıtası” ve “ticaret metası” haline getirmiştir:

​“Onlar, Allah’ın ayetlerini az bir bedel karşılığında sattılar.”(Tevbe 9/9; Bakara 2/79)

​Bu tapulu din zihniyetinin mantığı basittir: Dini metinleri yorumlamak değil, yönetmek isterler.

​Bu nedenle Kur’an’ı açıp anlamaya çalışan her bireyi “sapık,” “zındık,” ya da “mealci” gibi etiketlerle damgalarlar. Çünkü Kur’an’ın halkın elinde olması, onların tekelini anında kırar.

​Kur’an’ın ilk ve en büyük devrimi bu tekele karşıydı:

“Oku!”

Çünkü okuyan insan, kul olmaktan çıkıp hakikatin şahidi olur.



​4. Tekebbür ve Riya: Zihinsel Hastalığın Belirtileri
​Kur’an, bu tür zihniyetleri sadece bir “inanç sapması” değil, aynı zamanda zihinsel ve ahlaki bir hastalık olarak tanımlar:

​“Kalplerinde hastalık vardır; Allah da onların hastalığını artırmıştır.”(Bakara 2/10)

​Bu hastalığın temel belirtileri şunlardır:

​Kibir: Kendini hakikatin nihai ölçüsü sanmak.
​İstikbar: Gerçeği bildiği halde eğilip kabul etmemek, büyüklük taslamak.
​Riya: Dini, gösteri, itibar ve siyasi iktidar aracına çevirmek.
​Kur’an, bu zihniyeti Firavun’da, Kureyş müşriklerinde, ehl-i kitapta ve her çağın din tüccarlarında teşhis eder. Hepsi farklı görünse de özde aynıdır: “Benim dinim, benim yorumum, benim otoritem.”



​5. Kur’an’ın Alternatifi: Tapusuz Din, Özgür Akıl
​Kur’an’a göre din bir mülk değil, emanettir.

Emanet; korunur, paylaşılır, yaşatılır — ama sahiplenilmez.

​“Din yalnız Allah’ındır.”(Zümer 39/3)

​Bu ifade, bütün ruhbanlık ve din baronluğu sistemlerini kökünden reddeder. Dini kimsenin mülkü yapamazsın. Çünkü vahiy, bir grubun tekelinde değil, insanlığın bilincine indirilen ilahî bir şahitlik çağrısıdır.

​Kur’an, otoriteyi kuldan alır, doğrudan akla, vicdana ve kalbe teslim eder. Böylece insan dinin öznesi olur; nesnesi değil.



​6. Sonuç: Tapu İptali ve Hayırda Yarış
​Bugün hâlâ “bizim cemaat,” “bizim fırka,” “bizim yol” gibi ifadeler, Kur’an’ın özgürleştirici ruhuna karşı açılmış tapu daireleridir.

​Oysa Kur’an’ın mesajı nettir:

​“Her ümmetin bir yönü vardır, ona yönelir. O halde hayırlarda yarışın.(Bakara 2/148)

​Kur’an’ın daveti, “tapulu din”i yıkmak, imanı özgürleştirmektir. Din, bir zümrenin değil, hakikati arayan herkesin yoludur.

​Ve o yol, sadece bir kelimeyle başlar:

“Oku!” — ama başkasının değil, kendi vicdanının sesiyle.

​Ne Dersiniz? Bu tekelci zihniyetin günümüzdeki en belirgin maskeleri sizce nelerdir?

https://dersvekuran.blogspot.com/202...tapusunda.html